Teatr 38. Grupa Piotra Szczerskiego

Moim głównym widzem jest przede wszystkim student. Nieznaczy to wcale, że robię spektakle dla studentów. Staramsię wręcz unikać wszelkiej „programowej” identyfikacjiz ruchem studenckim. (…) nie jestem w ruchu studenckim,bo istotą mej pracy jest profesjonalizm. Skoro zdecydowałemsię na tę drogę twórczą, to tylko taki teatr mnie interesuje.Sam zresztą jestem reżyserem profesjonalnym, a odludzi, z którymi pracuje przez długie lata, wymagam teżprofesjonalnego podejścia do teatru, chociaż nie są to aktorzyzawodowi. 84Początkiem 1987 r. odżyły na szerszą skalę animozje pomiędzyRadą Okręgową Zrzeszenia Studentów Polskich orazStudenckim Centrum Kultury „Pod Jaszczurami”, a Teatrem38. Zespół Piotra Szczerskiego stronił od patronatu ZSP, a jużna pewno od deklaratywności w tym względzie, organizacjiskądinąd mało w środowisku akademickim popularnej. Aleto właśnie RO ZSP na mocy umowy z Miastem Krakowemo użytkowaniu większości pomieszczeń w kamienicy „PodJaszczurami”, w którym mieściły się: RO ZSP, SCK „PodJaszczurami”, Teatr 38 i Ośrodek Dokumentacji KulturyStudenckiej decydowała o zasadach i warunkach tej koegzystencji,bądź jej wypowiedzeniu. Wprawdzie stosownąumowę z RO ZSP o podnajmie zawarł przed kilku laty UniwersytetJagielloński, w którego strukturach był od 1982 r.Teatr 38, ale wykazanie tzw. obiektywnych powodów, dlaktórych należałoby usunąć Teatr 38 z zajmowanych przezniego historycznych przecież pomieszczeń, mogło być tylkokwestią czasu czy przemyślaną pod byle pretekstem84Op. cit.– 91 –