Teatr 38. Grupa Piotra Szczerskiego

jest zaskakujące nie tylko trafnością, ale i dyscypliną intelektualną.54W maju 1980 roku Teatr wojażował po Europie. Wystąpiłna II Międzynarodowym Tygodniu Teatru Uniwersyteckiegow Coimbrze (Portugalia). Polacy już wtedy byli niezwyklepopularni poza granicami kraju, strajki, wystąpieniarobotnicze zwróciły uwagę opinii światowej na ten regionEuropy. Oczywiście, kierowano się ciekawością obejrzeniaswoistej egzotyki, brak było kompetencji w zainteresowaniupolskimi osiągnięciami kulturowymi. Organizatorzysprzedali niebywałą, jak na warunki teatru awangardowego,ilość biletów – tysiąc sztuk.Mimo kłopotów językowych – pisze na łamach ówczesnej„Gazety Południowej” członek teatru, Hanna Abrahamowicz– obie strony (...) przeżyły dwie godziny szalonego napięcia.Przerażona osławioną żywiołowością iberyjską, posądzałamtubylców o zewnętrzne pojmowanie idei „kontakt aktoraz widzem” podstawowej dla teatru. Aktora przenoszonona inne miejsce gry, częstowano czekoladą, przesuwano mirekwizyty. Potem gospodarze festiwalowi tłumaczyli swojąi rodaków „agresję” wobec Polaków. 55Portugalczycy tłumaczyli, że to działania aktorów tak pobudziłydo aktywności widzów. W ten sposób, nie mogąc54Andrzej Hausbrandt: Teatr studencki. Ciemno wszędzie. „Kultura”, Warszawa1980, nr 14.55Hanna Abrahamowicz: Tydzień Młodego Teatru. „Gazeta Południowa”, 1980,nr 207.– 55 –