Almanach PZF 2016
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
RYZYKA W FAKTORINGU – DOŚWIADCZENIA FAKTORÓW | 103<br />
sowania przyznane dla poszczególnych kontrahentów oraz poziom ich<br />
koncentracji w ramach limitu ogólnego będą stanowić główne parametry<br />
takiej transakcji. Faktor musi tak ustrukturyzować warunki transakcji,<br />
aby wszystkie elementy ze sobą współgrały, ale co ważniejsze, aby wszystkie<br />
zdiagnozowane elementy ryzyka zostały odpowiednio zmitygowane.<br />
Dobrze ustrukturyzowana transakcja jest zatem dla faktora gwarancją<br />
ograniczenia ryzyka.<br />
3. Ocena transakcji i sposoby minimalizowania ryzyka<br />
Faktor, podobnie do innych podmiotów, zawrze transakcję, jeśli spodziewany<br />
przychód przewyższy spodziewane koszty przy akceptowalnym poziomie<br />
ryzyka. Kiedy zatem może dojść do zawarcia umowy faktoringowej?<br />
Zważywszy na fakt dynamicznego i nieprzerwanego rozwoju faktoringu<br />
w Polsce, nawet w okresach spowolnienia gospodarczego, mogłoby to oznaczać,<br />
iż faktorzy akceptują wyższe ryzyko niż inne instytucje finansowe.<br />
Jednakże jest zgoła inaczej, a przyczyną większej dostępności faktoringu<br />
jest ponoszenie przez faktorów mniejszego ryzyka w oparciu o inne<br />
umiejscowienie ryzyka i jego podział. Istotną rzeczą jest to, iż podstawą<br />
finansowania w transakcjach faktoringu zawsze jest tzw. portfel należności<br />
(wierzytelności). Właśnie dlatego nie jest to transakcja, jak w przypadku<br />
kredytu czy leasingu, gdzie podmiot, który zaciągnął zobowiązanie, jest<br />
również zobowiązany do spłaty tego zobowiązania. W transakcji faktoringu<br />
inny podmiot otrzymuje środki finansowe, a inny jest zobowiązany do<br />
spłaty tego zobowiązania, a co za tym idzie – ryzyko kredytowe aktywne<br />
faktora jest bardziej rozproszone, transakcja mniej ryzykowna, a produkt<br />
bardziej dostępny dla przedsiębiorców, także dla firm małych i średnich 19 .<br />
Przed podjęciem decyzji o finansowaniu i współpracy z klientem przeprowadza<br />
się analizę, która opiera się głównie na ocenie portfela należności.<br />
Składają się na nią: rozproszenie portfela, badanie dyscypliny płatniczej<br />
odbiorców, ich standing finansowy, dotychczasowe doświadczenia płatnicze,<br />
poziom oraz rodzaj wyksięgowań (korekt i potrąceń), historyczny<br />
i planowany poziom obrotów z odbiorcami, stosowane terminy płatności,<br />
19<br />
A. Dąbrowska, D. Steć, Ryzyko w transakcji faktoringowej oraz sposoby jego ograniczania,<br />
„Faktoring. <strong>Almanach</strong> Polskiego Związku Faktorów” R. 3 (2013), s. 82.