Almanach PZF 2016

190 | Hanna skowrońska
gospodarczego. Mogą to być wierzytelności już istniejące, ale faktoring nie
wyklucza też wierzytelności przyszłych. Jednak należności nie powinny być
sporne czy przeterminowane lub przedawnione. Już sama definicja faktoringu
zakłada, że wierzytelności w tym aspekcie są krótkoterminowe. Poza
tym są one zwykle niewymagalne i nie są objęte ograniczeniami przelewu.
Faktoring obejmujący wierzytelności przyszłe polega często na ich zaliczkowaniu
przez faktora (do 50%), a potem następuje przejście na zwykły
faktoring i spłata reszty należności. Określa się to mianem faktoringu
zamówieniowego.
Przedmiotem faktoringu są nie tylko wierzytelności (czy zobowiązania
w faktoringu zobowiązaniowym), lecz wiąże się on również z szeregiem
innych usług. W przypadku faktoringu restrukturyzacyjnego (złożonego)
usługi dodatkowe są na pierwszym planie. Zalicza się do nich przede
wszystkim wszelkie usługi prawne, księgowe, consulting, usługi marketingowe,
windykacyjne, dystrybucję towarów itd.
Faktoring wierzytelnościowy pełni trzy podstawowe funkcje, z których
właśnie wynikają usługi, jakie faktor jest w stanie świadczyć. Faktoring
przede wszystkim ma za zadanie finansować należności przysługujące
faktorantowi, dzięki czemu może on korzystnie wpływać na płynność finansową
przedsiębiorstwa. W tym kontekście istotna jest także funkcja
zabezpieczająca, która znacznie może ograniczyć ryzyko wystąpienia niewypłacalności,
czyli bankructwa. Chodzi też o swoisty transfer ryzyka na
podmiot zewnętrzny – tu: na faktora. Ponadto do zadań faktoringu należy
również administrowanie należnościami będącymi przedmiotem cesji. Zatem
w ramach trzech wymienionych funkcji faktor świadczy różnorakie
usługi. W ramach funkcji finansowej faktor finansuje wierzytelności, przez
co dodatkowo finansuje faktoranta. Ta funkcja może być rozbudowana
w przypadku faktoringu zobowiązaniowego. Funkcja administracyjna
oznacza przede wszystkim prowadzenie rozliczeń należności, jest związana
z ich administrowaniem, np. inkaso należności. Sprowadza się także do
minimalizacji ryzyka wynikającego z oceny branży, wypłacalności i wiarygodności
dłużników. Ponadto obejmuje ściąganie należności poprzez np.
monitorowanie opóźnień. Jeśli chodzi o funkcję zabezpieczającą, polega
ona przede wszystkim na przejmowaniu ryzyka wypłacalności dłużników
– może być ono całkowite lub częściowe. Faktor niejednokrotnie zajmuje
się oceną zdolności kredytowej dłużników.