Almanach PZF 2016

RYZYKA W FAKTORINGU – DOŚWIADCZENIA FAKTORÓW | 105
nie ze wspomnianą wcześniej adnotacją, każdy kontrahent funkcjonujący
w ramach umowy faktoringowej powinien kierować wszystkie płatności
z tytułu powstałych wierzytelności, których jest dłużnikiem, na rachunek
faktora, bez względu na to, czy faktor je sfinansował, czy też nie. Tym
samym faktor ma prawo do wszystkich strumieni płatności płynących od
kontrahentów z tytułu faktur wystawionych przez faktoranta. W związku
z powyższym zapłacenie przez kontrahenta kwoty faktury na inny rachunek
(np. rachunek bieżący klienta) jest w świetle kodeksu cywilnego
spełnieniem świadczenia do rąk nieuprawnionych 21 . Powyższe potwierdza
zasadnicze kwestie dotyczące ryzyka związanego z transakcją faktoringową,
odróżniające ją od alternatywnego do niej finansowania kredytowego:
– na mocy umowy faktoringowej i cesji należności faktor nabywa
wszystkie istniejące i przyszłe wierzytelności i jest ich właścicielem w odróżnieniu
od umowy cesji na zabezpieczenie na bank w przypadku kredytu
obrotowego zabezpieczonego cesją należności;
– rozproszenie ryzyka kredytowego poprzez mnogość dłużników;
– wyeliminowanie ryzyka zajęcia komorniczego wierzytelności poprzez
zmianę rachunku, na który wpływają spłaty należności od dłużników;
– wyeliminowanie ryzyka dotyczącego braku poinformowania dłużnika
o zmianie wierzyciela;
– a także istnienie dodatkowego zabezpieczenia faktora w postaci funduszu
gwarancyjnego 22 .
5. Istnienie wierzytelności handlowych
Z uwagi na fakt, iż podstawą wykupu i finansowania w faktoringu są zdarzenia
mające miejsce w przeszłości (post-financing – czyli brak ryzyka
wykonania usługi lub dostarczenia towaru przez klienta [performance]),
kolejną kluczową kwestią dla bezpiecznego finansowania faktoringowego
jest istnienie wierzytelności. Oznacza to tym samym, iż kolejnym waż-
21
Kodeks cywilny, art. 512 (Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964, Dz. U. 1964 Nr 16 poz. 93
wraz z późniejszymi zmianami).
22
Funduszem gwarancyjnym faktor nazywa różnicę pomiędzy wartością finansowanej
wierzytelności a wartością zaliczki wypłaconej faktorantowi na poczet ceny nabycia wierzytelności.
Fundusz taki wypłacany jest faktorantowi natychmiast po zapłacie całej kwoty
wierzytelności przez dłużnika.