Almanach PZF 2016
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
134 | Aleksandra supińska<br />
Stosownie do linii orzeczeń przyjętej przez Sąd Najwyższy, w przypadku<br />
gdy podmiot gospodarczy podejmie działalność gospodarczą bez<br />
spełnienia wymagań formalnoprawnych (np. w postaci wpisu do odpowiedniego<br />
rejestru), nie odbierze to jej gospodarczego charakteru w znaczeniu<br />
prawa cywilnego. Prowadzenie takiej działalności będzie co prawda<br />
nielegalne i w konsekwencji podmiot taki będzie narażony na dolegliwość<br />
wynikającą z innych przepisów. Czynność taka musi jednak pozostawać<br />
w normalnym, funkcjonalnym związku z działalnością gospodarczą.<br />
Po stronie faktora lub faktoranta może występować kilka podmiotów<br />
działających łącznie. W razie powyższego ukształtowania podmiotowego<br />
umowy faktoringu zastosowanie mają przepisy o odpowiedzialności solidarnej<br />
dłużników lub wierzycieli, tj. art. 366 i nast. KC. Odmianą faktoringu,<br />
w której dochodzi do zawarcia umowy faktoringu z więcej niż jednym<br />
faktorem, jest wcześniej omówiony faktoring dzielony.<br />
2.1.1. Faktor<br />
Faktorem jest podmiot, który w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej<br />
kupuje od faktoranta wierzytelności wynikające ze sprzedaży<br />
lub dostawy towarów bądź usług oraz świadczy na jego rzecz określone<br />
czynności dodatkowe o charakterze usługowym.<br />
W piśmiennictwie istnieje rozbieżność co do etymologicznego pochodzenia<br />
pojęcia „faktor”. Zdaniem jednych wywodzi się ono z łac. facere<br />
(‘czynić’) i oznacza ‘podmiot działający jako pośrednik’. Prezentowane jest<br />
także stanowisko, zgodnie z którym pochodzenia pojęcia „faktor”, podobnie<br />
jak samej instytucji faktoringu, należy upatrywać w języku angielskim<br />
z racji korzeni w systemie common law. Tłumaczenie terminu ang. factor<br />
może być jednak mylące, ponieważ oznacza ono zarówno agenta handlowego,<br />
komisanta, a niekiedy zarządcę majątku.<br />
Z uwagi na specyfikę omawianej działalności wiodącą rolę na rynku<br />
usług faktoringowych odgrywają banki. W art. 5 PrBank ustawodawca<br />
dokonuje podziału na czynności bankowe sensu stricto, które mogą być<br />
wykonywane jedynie przez banki, i czynności bankowe sensu largo, które<br />
są czynnościami bankowymi, o ile wykonywane są przez banki. Wobec<br />
powyższego do dokonywania czynności bankowych sensu largo uprawnione<br />
są także inne podmioty.<br />
Artykuł 5 ust. 2 pkt 5 PrBank, zawierający katalog czynności handlowych<br />
sensu largo, wymienia wśród nich także nabywanie i zbywanie wie-
Change language