Almanach PZF 2016

SUROGATY KAPITAŁU A RYZYKO PRZEDSIĘBIORSTWA | 213
Reasumując, można stwierdzić, że analiza kosztu kapitału jest zagadnieniem
wieloaspektowym, które powinno obejmować także ryzyko związane
z inwestycją. W przypadku kredytu ryzyko to winno uwzględniać
ryzyko kursowe, przewalutowania kredytu, a także inflację i podatek dochodowy.
Koszt kapitałów obcych z reguły jest niższy niż koszt pozyskania
kapitałów własnych. Bez wątpienia trudniej wyznaczyć koszt pozyskania
kapitałów własnych z uwagi na fakt, że nie widać go bezpośrednio, jak jest
to przy koszcie kapitału obcego. Istotną miarą jest średnioważony koszt
kapitału, który pozwala wyliczyć koszt całego kapitału zainwestowanego
w przedsiębiorstwo.
2.3. Ryzyko finansowe w przedsiębiorstwie
Ryzyko finansowe to ryzyko, na które często narażone jest przedsiębiorstwo.
Ryzyko finansowe jest efektem korzystania przez spółkę z długu i zawsze
powiększa ryzyko łączne przedsiębiorstwa. Składa się ono z wielu
komponentów, będących rodzajami niebezpieczeństw, które mogą zagrozić
działalności gospodarczej. W ramach ryzyka finansowego organizacja narażona
jest na ryzyko walutowe, kontrahenta, transakcyjne, które są nieograniczone,
ale również na swoiste ryzyko polityczne. Jednak to ostatnie
występuje często tylko w ujęciu teoretycznym. W ramach tego podziału
można wyodrębnić realne rodzaje ryzyka finansowego – ryzyko kursu
walutowego, ekonomiczne przedsiębiorstwa, płynności, a także ryzyko
wypłacalności oraz ryzyko rozliczeniowe, podatkowe i ryzyko transferowe.
Najważniejszym ryzykiem jest ryzyko walutowe. Przedsiębiorstwo
nieprowadzące spekulacji nie powinno brać na siebie ryzyka walutowego
z uwagi na fakt, że jest to ryzyko szczególne, ponieważ nie ma narzędzi
jego realnego pomiaru. Podmiot gospodarczy powinien być zawsze zabezpieczony.
Specyfika rynku walutowego to często spekulacja, chęć zarabiania
na zmianach kursu, niewielki odsetek transakcji wynika z realnych
potrzeb wymiany walutowej.
Ryzyko kontrahenta występuje na zewnątrz, jak również wewnątrz kraju.
Nie powinno doprowadzić do upadku przedsiębiorstwa. Jeśli istnieje
obawa o brak zapłaty, to wysyłka towaru nie powinna dojść do skutku.
Gdy kontrahent sygnalizuje jedynie zwłokę w zapłacie, to można przyjąć
odpowiednią strategię, politykę wynikającą z właściwego zarządzania tym