Almanach PZF 2016

258 | Monika maksimiuk
obalenie mitu o wysokich kosztach faktoringu w porównaniu do innych
form finansowania przedsiębiorstw. Bezpłatne pozyskanie wiarygodnych
informacji mogłoby przyczynić się do większej popularyzacji faktoringu
i pozyskania nowych klientów. Niestety, ze względu na skomplikowaną budowę
usługi, trudno będzie stworzyć takie narzędzie. Elementy określane
jako negocjowalne niełatwo jest zamknąć w określone ramy pieniężne czy
procentowe. Poza tym wymagałoby to współpracy faktorów między sobą
oraz ujawnienia warunków, na jakich współpracują ze swoimi faktorantami.
Z pewnością część z nich nie jest zainteresowana przedstawianiem
konkurencji oferty aż tak szczegółowo. Mogłoby to doprowadzić do zaostrzenia
konkurencji cenowej i bardziej brutalnej walki o klientów, a nie jest
to w interesie żadnej ze stron.
2.3.3. Faktoring odwrotny
Niestabilność gospodarki w dużym stopniu przyczyniła się do ograniczenia
zaufania między współpracującymi podmiotami. Dotychczas stosowane rozwiązania
okazały się nieskuteczne lub zbyt ryzykowne. Z tego powodu rynek
był zmuszony do poszukiwania nowych, lepszych rozwiązań. W obszarze
faktoringu sposobem tym okazało się zastosowanie faktoringu odwrotnego.
Faktoring odwrotny (ang. reverse factoring) w swoich cechach ma niewiele
wspólnego ze „zwykłym” faktoringiem. Klasyczny faktorant staje
się tu dłużnikiem faktoringowym, w którego imieniu faktor opłaca zobowiązania.
Dzięki temu, że zapłatę za faktury gwarantuje faktor, faktorant
ma szanse wynegocjować dłuższe terminy płatności lub otrzymać
większy upust z racji wcześniejszej spłaty. Dostawca również korzysta na
przystąpieniu do umowy – otrzymuje zapłatę w terminie lub nawet przed
jego zapadnięciem. Znaczącą różnicą jest tu też umiejscowienie ryzyka
transakcji – całe pozostaje po stronie faktoranta-dłużnika. Z jednej strony
wpływa to na ograniczenie możliwości uzyskania finansowania faktoringiem
odwrotnym (ze względu na podwyższone wymagania). Z kolei ze
względu na to, że inicjatorem współpracy jest odbiorca produktów/usług,
o wiele łatwiejsza jest analiza jego sytuacji finansowej (co obniża koszty).
Jak w przypadku klasycznego faktoringu, tak samo w faktoringu odwrotnym
istnieje kilka jego odmian. Głównym czynnikiem różnicującym
jest moment dokonania zapłaty przez faktora. Wyróżnia się:
a) faktoring odwrotny dyskontowy – faktor opłaca fakturę przed terminem
płatności, natomiast faktorant względem faktora – w terminie płatności,