Almanach PZF 2016

60 | Mirosław jakowiecki, andrzej żbikowski
westorów, że zainwestowane środki są właściwie ulokowane i wykorzystywane
oraz przyniosą wysoką stopę zwrotu. Faktorzy byli aktywną stroną
kreującą rynek. Budzili popyt oraz uczyli przedsiębiorców, jak korzystać
z faktoringu. Równolegle do tych działań kompletowali kadrę, opracowywali
procedury, dostosowywali niezbędne know-how oraz projektowali i
wdrażali rozwiązania informatyczne odpowiednie dla nowych usług.
Podkreślmy, że w tym momencie na świecie działało już od ponad 50
lat 708 firm faktoringowych, a ich obroty osiągnęły w 1998 roku wartość
pół biliona dolarów USA. Branża była zorganizowana w skali międzynarodowej,
działały dwie silne federacje faktoringowe: Factors Chain International
z siedzibą w Amsterdamie oraz International Factors Group z
siedzibą w Brukseli.
Pierwszą polską spółką, która włączyła się w sieć międzynarodową,
był Polfactor SA, który w 1996 roku przystąpił do FCI. Przypomnijmy, że
jednym z głównych zadań federacji było wspieranie procesów tworzenia i
rozwoju nowych rynków na całym świecie. Ówczesny prezes zarządu Polfactor
SA, Andrzej Żbikowski, był inicjatorem zorganizowania pod egidą
FCI konferencji promującej usługi faktoringu eksportowego. W kwietniu
1999 roku zorganizowana została po raz pierwszy w Polsce międzynarodowa
konferencja poświęcona tematyce faktoringu, w której uczestniczyło
ponad 200 osób. Jeoren Kohnstam, Sekretarz Generalny federacji, zachęcał
polskich faktorów do utworzenia krajowego związku faktorów.
Do pierwszego organizacyjnego spotkania doszło już w 2000 roku, jednak
dopiero 7 listopada 2001 roku krajowa federacja firm faktoringowych
została powołana do życia. Ówcześni prezesi zarządów spółek Forin, Handlowy
Heller, Pekao Faktoring i Polfactor powołali do życia Konferencję
Instytucji Faktoringowych. W pierwszym okresie istnienia związek działał
w strukturach branżowych Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych
Lewiatan w ramach zrzeszenia prywatnych pracodawców banków
i instytucji finansowych. Już od pierwszych lat działalności Konferencja
Instytucji Faktoringowych formułowała własne kierunki. Głównym celem
działań KIF była ochrona interesów firm członkowskich, współpraca
i współdziałanie na rzecz promocji faktoringu oraz koordynacja działań
edukacyjnych. Do najważniejszych zadań w tym okresie należały kwestie
ujednoliconej interpretacji przepisów podatkowych w odniesieniu do
transakcji faktoringowych. KIF, we współpracy z kancelarią Linklaters,
podjął działania mające na celu ujednolicenie praktyki w zakresie sto-