Almanach PZF 2016

204 | Hanna skowrońska
wierzytelnościach niehipotecznych. Natomiast papiery wartościowe oparte
na wierzytelnościach hipotecznych to MBS – Mortgage Backed Securities.
Poza tymi dwiema głównymi grupami w procesie sekurytyzacji można
spotkać jeszcze CBO – papiery wartościowe zabezpieczone obligacjami,
CLO – zabezpieczone kredytami, CSO – zabezpieczone swapami, ABCP
– zabezpieczone aktywami (Asset–Backed Commercial Paper) czy CMO,
który zakłada podział przyszłych przepływów pieniężnych z tytułu wierzytelności
hipotecznych na obligacje.
W transakcjach o dużej wartości istotną rolę odgrywają odpowiednie
zabezpieczenia. Wyróżnia się zabezpieczenia wewnętrzne oraz zewnętrzne.
Do wewnętrznych należą przede wszystkim same aktywa będące
przedmiotem sekurytyzacji (dobrej jakości, zdywersyfikowane), rachunek
zabezpieczający oraz nadzabezpieczenie. Jeśli chodzi o zabezpieczenia
zewnętrzne, to może to być np. gwarancja osoby trzeciej (bankowa lub
ubezpieczeniowa, sprzedaży papierów wartościowych, inicjatora). Gwarancja
inicjatora jest rzadko spotykana z uwagi na fakt uzależnienia ryzyka
emisji od ryzyka inicjatora. Do zabezpieczeń zewnętrznych można ponadto
zaliczyć kredyt bankowy na wykup papierów wartościowych, ubezpieczenia
transakcji przez towarzystwo ubezpieczeniowe o wysokim ratingu,
niezależnego serwisanta, rating nadawany przez niezależną renomowaną
agencję czy akredytywę otwieraną przez bank gwarantujący środki na
pokrycie niedoborów w przypadku straty. Zabezpieczeń jest zwykle dużo
i są one kosztowne, do tego dochodzą również niemałe koszty transakcji.
To uzasadnia dużą wartość transakcji sekurytyzacyjnych.
Koszty transakcyjne obejmują przede wszystkim koszty finansowe,
a więc te płacone inwestorom, które są zależne od ryzyka. Im wyższe ryzyko,
tym wyższy koszt. Do tego dochodzi prowizja banków, honorarium
dla agencji ratingowej, prawników, finansistów, a także koszty utworzenia
SPV lub funduszu sekurytyzacyjnego. Wysokie są już koszty wstępne –
jeszcze przed podjęciem transakcji, np. due dilligence.
Cały proces sekurytyzacji z punktu widzenia inicjatora służy pozyskaniu
środków pieniężnych poprzez uwolnienie zamrożonej w niepłynnych
aktywach gotówki. Przy tym często można wskazać również chęć pozbycia
się ryzyka związanego z należnościami i poprawę adekwatności kapitałowej,
gdy inicjatorem sekurytyzacji jest bank. Dla inicjatora sekurytyzacja
to możliwość pozyskania tańszego pieniądza oraz uniezależnienie się od
tradycyjnych dawców kapitału. Inwestorzy o niskim ratingu mogą zyskać