Almanach PZF 2016
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
78 | Paweł tobis<br />
ment zarządzania ryzykiem jest w całości przejmowany przez faktora.<br />
Dla każdego dłużnika ustalany jest limit finansowania powiązany z tzw.<br />
limitem kredytowym, czyli kwotą, do jakiej faktor deklaruje przejęcie ryzyka<br />
w przypadku braku płatności ze strony odbiorcy. Nawet odpowiedź<br />
negatywna, tzn. limit w kwocie niższej od oczekiwanej lub odmowa przyznania<br />
limitu, powinna być traktowana przez klienta jako cenny element<br />
weryfikacji. Często stoją za tym bowiem informacje, które nakazują ograniczenie<br />
zaangażowania w transakcje z danym odbiorcą, a faktor (bądź<br />
współpracujący z nim ubezpieczyciel) z uwagi na skalę swojej działalności<br />
i specjalizację, z reguły posiada dostęp do znacznie szerszego zasobu<br />
danych z różnorodnych źródeł niż pojedynczy przedsiębiorca wchodzący<br />
w relacje handlowe z danym dłużnikiem.<br />
Także na kolejnym etapie „cyklu życia” danej wierzytelności faktor<br />
odciąża klienta i jeśli zaistnieje taka potrzeba, przejmuje na siebie monitowanie<br />
dłużników oraz dochodzenie od nich wierzytelności. Nie do<br />
przecenienia z punktu widzenia przedsiębiorcy jest tu zasięg faktora – jeśli<br />
jest to instytucja należąca do międzynarodowej grupy, ze swoimi przedstawicielstwami<br />
na wielu rynkach zagranicznych, jej znajomość praw i zwyczajów<br />
handlowych w danym kraju oraz dostęp do informacji lokalnych<br />
dają istotną przewagę, w szczególności w kontakcie z dłużnikami z krajów<br />
uchodzących za bardziej „egzotyczne”. Ma to znaczenie zarówno na etapie<br />
ustalania poziomu limitu, jak i później, jeśli konieczne staje się dochodzenie<br />
wierzytelności poprzez działania windykacyjne wobec dłużnika.<br />
Wspomniana została wcześniej również opcja korzystania z faktoringu<br />
eksportowego w tzw. systemie dwóch faktorów. W takim schemacie usługa<br />
świadczona jest przez firmę faktoringową działającą w kraju eksportera<br />
z wykorzystaniem firmy faktoringowej z kraju importera. Zadaniem faktora<br />
importowego (faktora korespondenta) jest ocena wiarygodności dłużnika,<br />
przejęcie ryzyka jego wypłacalności oraz inkaso należności. Faktor<br />
korespondent rozlicza należności z faktorem w kraju eksportera na mocy<br />
zawartej wcześniej umowy o współpracy. Niewątpliwą zaletą takiego rozwiązania<br />
jest znajomość realiów prawnych, gospodarczych i kulturowych<br />
w kraju odbiorcy przez lokalnego faktora oraz skuteczność ewentualnych<br />
działań windykacyjnych, co gwarantuje określony poziom bezpieczeństwa<br />
transakcji. Jednak system dwóch faktorów jest rozwiązaniem, od którego<br />
rynek wydaje się stopniowo odchodzić – głównie w związku z większą<br />
czaso- i pracochłonnością przy włączeniu w schemat kolejnego partnera
Change language