Programska knjižica - Hrvatsko filozofsko društvo

abstract person is related to being rational. However, modernity’s understanding
of democracy, which equalizes individuals through abstracting them from
all of their factual/historical characteristics, brings its place to the discourses of
“difference” and “identity” in an atmosphere of uncertainty, became obvious
especially after 1980s.
Therefore the main axis of the contemporary political philosophy debates
is determined. On one side of the axis there is a concept of universality that
emphasizes the beings as being bodiless and totally conceptual, however on
the other side there is particularism that re-vitalize the ontology of essence as
making themselves slaves of the particular. In this study I aim to open the relationship
between universality and particularity to discussion in the light of the
critique of the ontology of essence approach. The problem as I handle here is
not to choose between universal and particular, but it is to depict the unbreakable
mutual connection between universal and particular.
ONTOLOGIJA ZOON POLITIKON
Demokratski je ideal modernog vremena utemeljen na apstraktnoj kategoriji
ljudskosti, koja se temelji na općim vrijednostima i na jednakosti ljudi
kao nositelja tih vrijednosti. Razlučbena karakteristika ove apstraktne osobe
povezana je s racionalnošću. Ipak, razumijevanje demokracije u moderni, koje
izjednačava individue tako da ih apstrahira od svih njihovih činjeničnih/povijesnih
karakteristika, predstavlja mjesto diskursa o »različitosti« i »identitetu«
u atmosferi neizvjesnosti, što posebice postaje očito nakon 1980-ih.
Tako je postavljena glavna os rasprave suvremene političke filozofije. S
jedne strane osi nalazi se pojam univerzalnosti koji naglašava bića kao beztjelesna
i u potpunosti pojmovna, dok se s druge strane nalazi partikularizam
koji revitalizira ontologiju bîti kao samoporobljavanje pojedinačnome.
U ovoj studiji težim započinjanju rasprave o odnosu između univerzalnosti i
partikularnosti u svjetlu kritike pristupu ontologije bîti. Način na koji ovdje
pristupam problemu ne sastoji se u biranju između univerzalnog ili partikularnog,
nego u oslikavanju neraskidive zajedničke veze između univerzalnog
i partikularnog.
117