Helduen Euskalduntzearen Oinarrizko Kurrikulua (HEOK) - HABE

Helduen euskalduntzearen oinarrizko kurrikuluaHori horrela izanik, ikuspegi hori azken muturreraino eraman izan da, oinarri linguistiko eta psikologikoen arteangatazkak sortuz (ikaslearen hizkuntz beharren aldetik printzipio pragmatikoak berez egokiagoak izan arren, ikaskuntzarenaldetik, esaterako programa gramatikalak, egokiak gerta baitaitezke zenbaitetan). Ez da ahaztu behar pragmatikahizkuntzaren izari nagusienetako bat dela (Larsen-Freeman 1988); ahaztu behar ez den bezala, halaber, benetakotasunakontzeptu erlatiboa dela. Esaterako, gurasoen hizkuntza benetakoa da haurrentzat, baina ez besteentzat;eta gauza bera esan daiteke arrotz-hizkuntza eta irakasle-hizkuntzari buruz ere, ikaslea berezko hiztuna ez delako(HABE 1988: 73).Erlatibotasun horren haritik onargarri dira testu egokituak, zein ikasleari begira propio sortutakoak, edota ikastekobaliagarri den edozein teknika, ikuspegi pragmatikotik onuragarri ez izan arren, berreraiketa-estrategiak kasu.Hizkuntzaren ezaugarri formalakHizkuntzaren ezaugarri formalei erreparatzean edo baztertzean datza metodologiak bereizteko ezaugarririk nagusienetakoa(Marton 1991). Eduki eta mezuan jarri behar dela arreta diote batzuek; bestek, aldiz, ezaugarri formaleiere erreparatu behar zaiela (Larsen-Freeman; Hutchinson), forma hizkuntzaren ezaugarri nagusienetakoa delako,fosilisazioa saihesteko eta komunikamena ahalbideratzeko. Ezaugarri formalak esatean ez dira kontuan hartzen gramatikazkoformak bakarrik, baita testuari dagozkionak ere, hala testuaren egitura eta loturak, nola esamolde, etab.OINARRI AFEKTIBO-BOLITIBOAKEzin da ahaztu alderdi afektibo-bolitiboek ikas-prozesuan duten garrantzia. Eta arlo honi dagokionez, metodologiakbadu zer esanik, andragogikoa den neurrian; ikasleen satisfazio-maila eta ikasteko gogoa areagotuko baititu.Andragogikoa esatean, zera esan nahi da: ikasleen ikas-estiloetara egokitzea; ikas-esperientziak beraien interes,behar, kezka eta munduarekiko ezagutzara moldatzea (Piper 1984); autoadierazpena bideratzea eta harreman-sarehumanistikoak eraikitzea.ONDORIOAHasieran emandako baieztapena izan daiteke atal honen ondorio: "ez dago metodo onenik". Eta metodologia etametodoaren kontzeptu beraien azalpena izan daiteke horren argigarri.Irakas/ikas-prozesuaren barruan irakasleak erabiltzen dituen ariketek, atazek eta ikas-esperientziek zeratzen dutemetodologia. Irakaslearen honako oinarriok ditu ardatz:- Hizkuntza eta ikaskuntzari buruzko ikuspegia.- Irakaslea eta ikasleen rolei buruzkoa.- Ikas-ariketa eta ikas-materialei buruzkoa.Ikuspegi horiek dira, hain zuzen, unean uneko irakas-prozesuan zehar propio edo oharkabean hartu beharrekoerabakien oinarri. Beraz, metodologia ez da zerbait finkoa, ezta irakasleak ezinbestez betebeharreko printzipio etaprozedura multzoa ere, prozesu dinamiko, sortzaile eta arakatzailea baizik; irakaslea ikas-taldearen aurrean aurkitzenden bakoitzean martxan jartzen den prozesua, hain zuzen.Metodoek, aldiz, honako ezaugarriok dituzte elkarrekin batera: ikasleek zein irakasleek ikasgelan bete beharreko85