Moralia Pars 08 - documentacatholicaomnia.eu

105corrigendo peccemus, et qui culpam dijudicandoinsequimur, immoderate feriendo faciamus. Non autemjam correctio delinquentis, sed magis oppressio sequitur,si in ultione ira ultra quam culpa meretur extenditur. Incorreptione quippe vitiorum subesse menti debetiracundia, non praeesse, ut exsecutionem justitiae nondominando praeveniat, sed famulando subsequatur, etnotum judicium possessa impleat, non possidenspraecurrat. Bene itaque dicitur: Non te ergo superet ira,ut aliquem opprimas. Quia videlicet si is qui corrigerenititur ira superatur, opprimit antequam corrigat. Namdum plus quam debet accenditur, sub justae ultionisobtentu ad immanitatem crudelitatis effrenatur. Quodplerumque idcirco evenit, quia corda rectorum minusamori sunt solius creatoris intenta. Nam dum multa in hacvita appetunt, innumeris cogitationibus disperguntur; etcum subito subditorum culpas reperiunt, digne cum Deoeas judicare nequeunt, quia corda sua in curis transitoriissparsa ad districtionis culmen colligere repente nonpossunt. Commoti ergo tanto minus ad ulciscendapeccata libram aequitatis inveniunt, quanto eamtranquillitatis suae tempore non requirunt. Unde cum Eliudiceret: Non te superet ira, ut aliquem opprimas,quatenus easdem causas injustitiae et irae superantisexprimeret, illico adjunxit:CAPUT XLIVIBID.---Nec multitudo locorum inclinet te.79. Ex originali peccato inquieta hominis mutabilitasoritur. Cum qualitate rerum non possit, varietate saltemquaerit satiari.---In tot quippe locis inclinamur in quotsupervacuis curis extendimur. Nam sicut locus estcorporis spatium corporale, ita locus est mentisunaquaeque intentio cogitationis. Quae dum huc illucqueimpellitur, si delectatione aliqua cogitationis suaelibenter occupatur, velut in quodam loco ponitur ut