Moralia Pars 08 - documentacatholicaomnia.eu

164habere, aliena non appetere, propria non tenere, laudesmundi despicere, et pro Deo opprobria amare, gloriamfugere, despectum sequi, adulantes despicere,despicientes honorare, mala nocentium ex cordedimittere, et erga eos dilectionis gratiam immobilem incorde retinere? Quae videlicet omnia semitae sunt, sedmagnae, quia quanto in praesenti vita pro ipsa vivendicustodia angustae sunt, tanto amplius in aeternaretributione dilatantur. Unde et bene subditur: Etperfectas scientias.62. Perfecta scientia est, scire se nihil esse.---Perfecta quippe scientia est, et cuncta haec solliciteagere, et se de suis meritis scire nihil esse. Unde et ipsaenubes de hac perfecta scientia docentur, cum eis voceVeritatis dicitur: Cum feceritis omnia quae praecepta suntvobis, dicite: Servi inutiles sumus (Luc. XVII, 10). Perfectascientia est scire omnia, et tamen juxta quemdam modumscientem se esse nescire, quia etsi jam Dei praeceptanovimus, etsi jam virtutem verborum illius sollicitaintentione pensamus, etsi jam quae intellexisse noscredimus agimus, adhuc tamen acta eadem quadistrictione examinis sint discutienda nescimus, necdumDei faciem cernimus, necdum occulta ejus consiliavidemus. Quanta ergo est nostra scientia, quae quousquemortalitatis pondere premitur, ipso suae incertitudinisnubilo caecatur? De qua bene per Paulum dicitur: Qui seexistimat scire aliquid, nondum cognovit quemadmodumoporteat eum scire (I Cor. VIII, 2). In hoc itaque mundodum vivimus, tum perfecte quae scienda sunt scimus, cumproficientes per intelligentiam, nihil nos perfecte scirecognoscimus. Dicit igitur: Nunquid nosti semitas nubiummagnas, et perfectas scientias? Ac si aperte dicat:Nunquid jam summa acta praedicantium conspicis, quipostquam per scientiam ad alta se elevant, deorsum sehumiliter per cognitionem suae ignorantiae inclinant?Quod quia solius sancti Spiritus dono agitur, ut humanumcor non solum de scientia, sed etiam de ipsa sua