Locus ergo regiminis cum regendus offertur, in se priusnecesse est ut quisque discutiat, si loco vita congruit, siab honore actio non dissentit, ne justus omnium rector eopost in tribulatione preces non audiat, quod ipsa quoqueejus, de quo tribulatio oritur, exordia honoris ignorat.LIBER VIGESIMUS SEXTUS.40Exponit sanctus Doctor septem ultimos versus cap.XXXIV, et caput XXXV ex integro, cum uno et vigintiprioribus versibus cap. XXXVI. Ubi latissime in sensus tumallegoricos tum morales excurrit.CAPUT PRIMUM.1. Fictae ac verae humilitatis indicia.---In locutionibussuis hoc arrogantes viri habere inter alia proprium solent,quod ab auditoribus suis ne quid fortasse inordinatumdixerint tunc requirunt, cum se laudabiliter aliquid dixissecognoscunt. Haec videlicet faciunt, non quod de dictissuis ambigant, sed quod ab audientium judicio favoresquaerant. Nam inveniri facile poterit quo animopercunctantur, si quisquam cum eorum bona laudat,etiam mala reprehendat. Certum quippe est quia sicutinflantur laudibus, ita correptionibus inflammantur; etcum a quolibet se vel juste reprehendi conspiciunt, mox inmalis suis fomitem defensionis exquirunt. Quomodo ergode bonis suis humiliter ambigunt, qui mala sua defendereetiam perverse moliuntur? Ille est enim vere humilis inbonis, qui non est defensor in malis. Nam qui de malissuis arguitur, et contra verba arguentis accenditur,quando de bonis suis quasi humiliter titubat, perhumilitatis vocem ornari appetit, non doceri. Eliu itaquevitam arrogantium signans, postquam multa interna etsublimia intulit, ecce in verbis formam humilitatis assumit,et aequitate proposita, sub quadam discipulatus imaginebeatum Job alloquitur dicens:
41CAPUT II.CAP. XXXIV, VERS. 31, 32.--- Quia ego locutus sum adD<strong>eu</strong>m, te quoque non prohibebo. Si erravi, tu doce me; siiniquitatem locutus sum, ultra non addam.3. Humilitatis larva cito abjicitur.---Sicut saepecontingit ut bona loquantur et mali, multa Eliu fortia paulosuperius se dixisse meminerat, et securus idcirco nefortasse erraverit requirebat. Neque enim requireret, sise errasse credidisset. Est namque, ut dixi, propriaarrogantium fraus ut tunc de errore requirere studeant,quando se noverint non errasse. Qui rursum requirere velargui de errore despiciunt, si quando se errasse veraciterpraecognoscunt. Non enim esse, sed videri humilesappetunt; et tunc requirendo speciem humilitatisassumunt, quando de ipsa magis requisitione laudantur.Sed quia omnino difficile est ut elatio quae regnat incorde non erumpat in voce; auditores arrogantium sieorum paulisper taciti exspectant atque considerant,citius corda illorum subsequentia verba manifestant. Diuquippe morari non possunt in ipsa humilitatis imagine,quam specie tenus sumunt. Superbis enim mentibushumilitas alta est, et cum ejus formam conscendereambiunt, lassatis animi gressibus quasi a clivosis atqueasperis itineribus dilabuntur. Alienum est scilicet quodvideri appetunt, et idcirco ejus imagini diu inhaererenequaquam possunt. Grave pondus aestimant, cum eamsaltem specie tenus portant, et quousque hanc abjiciant,vim quamdam in corde patiuntur, quia videlicet elationisusui male dominanti deserviunt, atque ejus imperiosemetipsos quales sint prodere compelluntur, ne diupossint videri quod non sunt. Unde Eliu quoque postquamde errore doceri se petiit, postquam iniquitatem non s<strong>eu</strong>ltra locuturum promisit, subito ab humilitatis specie adverba tumidae causationis exsilivit. Nam subdidit, dicens:
- Page 5: nequaquam considerare credebatur, q
- Page 10 and 11: illo judicatur. De hoc quoque menti
- Page 12 and 13: insensibiliter perdens, a forma pri
- Page 14 and 15: puteo, funes ad eum et panni vetere
- Page 16 and 17: VERS. 24. Conteret multos et innume
- Page 18 and 19: amissa superioris sui potentia, in
- Page 20 and 21: haereditabit (Isai. LIV, 3). In tan
- Page 22 and 23: intrent in justitiam tuam (Psal. LX
- Page 24 and 25: aliquando pro similitudine, aliquan
- Page 26 and 27: cum bene vivere negligunt, etiam pe
- Page 28 and 29: praecipitatione, committitur, quod
- Page 30: tolerare transitoria, et perseveran
- Page 33 and 34: sic super unam gentem, sicut super
- Page 35 and 36: egentium, ut saepe pro malo gregis
- Page 37 and 38: Operimentum aversi deferunt, quia j
- Page 39: esse quis abneget, cum curari a pas
- Page 43 and 44: et magis eligens aeterna invectione
- Page 45 and 46: 45CAPUT VIVERS. 36.---Pater mi, pro
- Page 47 and 48: III, 5). Recte ergo post animalia i
- Page 49 and 50: 10. Quis et quantus zelus ad id nec
- Page 51 and 52: 13. Non solum inepta dicere student
- Page 53 and 54: 53Dictis superioribus quasi beati J
- Page 55 and 56: summa; atque eisdem quibus corruit
- Page 57 and 58: saevire in electos reprobi permittu
- Page 59 and 60: despectis terrenarum rerum sentibus
- Page 61 and 62: Quid enim libro hoc, nisi divina el
- Page 63 and 64: a superbiae tumore servanda. Non en
- Page 65 and 66: subjungit: Venerunt volucres coeli,
- Page 67 and 68: (Psal. LXVIII, 19). Ac si diceret:
- Page 69 and 70: frugem multipliciora consurgunt. De
- Page 71 and 72: longanimiter sustinemus, mali ad pe
- Page 73 and 74: 40. Superborum vitia sunt loquacita
- Page 75 and 76: simulant, sed vim vocis ignorant. V
- Page 77 and 78: obsecrandi (Ibid., 35). Dum ergo te
- Page 79 and 80: Ecclesiae principatum tenens a bene
- Page 81 and 82: humilitatis hostiam ab intimo cordi
- Page 83 and 84: causa discutitur, quia ad conspectu
- Page 85 and 86: sumptibus sustentari recusavit. Cur
- Page 87 and 88: eriguntur. Ac si intentioni audient
- Page 89 and 90: vindicta eos in tribulatione percut
- Page 91 and 92:
flagello percutitur, iniquum se pro
- Page 93 and 94:
tranquillitate laetabatur. Plerumqu
- Page 95 and 96:
95CAPUT XXXVIVERS. 16.---Igitur sal
- Page 97 and 98:
coalescit. Igitur os angustum nullu
- Page 99 and 100:
doctiores se docere audeant, quia v
- Page 101 and 102:
101quod in ejus crimen extenditur q
- Page 103 and 104:
103fulciuntur, quasi quadam debilit
- Page 105 and 106:
105corrigendo peccemus, et qui culp
- Page 107 and 108:
107accipiunt. Cui se Propheta immut
- Page 109 and 110:
109CAPUT XLVIVERS. 20.---Ne protrah
- Page 111 and 112:
111priusquam certa sit culpa delinq
- Page 113 and 114:
113CAP. XXXVI, VERS. 22.---Ecce Deu
- Page 115 and 116:
115perscrutari nullatenus valemus.
- Page 117 and 118:
117conspicere. Cum vero dictum sit:
- Page 119 and 120:
119quando est a principio, vel quou
- Page 121 and 122:
121abstulit, eorum vice Dominus apo
- Page 123 and 124:
123IBID.---Quae praetexunt cuncta d
- Page 125 and 126:
125proceritatis magnitudinem, nec n
- Page 127 and 128:
127Hinc rursum de exterminatione ej
- Page 129 and 130:
12922. Per eosdem praedicatores nub
- Page 131 and 132:
131alias dicitur: Custodiens parvul
- Page 133 and 134:
133IBID.---Et praecipit ei ut rursu
- Page 135 and 136:
135dicitur: Minuisti eum paulo minu
- Page 137 and 138:
137coelum recipiat; et non solum hu
- Page 139 and 140:
139respectus excitamur, diu clausos
- Page 141 and 142:
141deserit, quia sic impenditur max
- Page 143 and 144:
143subsequente justitia, profecto t
- Page 145 and 146:
145Pensare enim non valet invisibil
- Page 147 and 148:
147insonat, sed corda audientium pe
- Page 149 and 150:
149videlicet pluviis per S. Moysen
- Page 151 and 152:
15148. Naturali lumine, tanquam leg
- Page 153 and 154:
153obscuris mentibus abscondit. An
- Page 155 and 156:
155nostrum vivificare mortuos cerne
- Page 157 and 158:
157mortem pertulit, eorum corda pro
- Page 159 and 160:
159exhortari eos instantissime comp
- Page 161 and 162:
161Aliquando de loco suae misericor
- Page 163 and 164:
163discipulis ostendebat, cum dicer
- Page 165 and 166:
165ignorantia perfecte doceatur, et
- Page 167 and 168:
167fuerit terra Austro? Quia nimiru
- Page 169 and 170:
169trahens, ab intuentium oculis oc
- Page 171 and 172:
171VERS. 22.---Ab Aquilone aurum ve
- Page 173 and 174:
173potius quam formidolosa debuisse
- Page 175 and 176:
175pietatis operantur. Cum per doct
- Page 177 and 178:
177Eroque humilis in oculis meis (I