Moralia Pars 08 - documentacatholicaomnia.eu

137coelum recipiat; et non solum hunc debiti sui reatus nonteneat, sed huic post culpam dona cumulatius excrescant,ut ille contemptor Dei, ille imitator diaboli, si ad fructumpoenitentiae redeat, usque ad celsitudinemcontemplandae intimae lucis ascendat. Cujus itaque cornon in hujus pietatis admiratione exsiliat? Cujus torpornon in sublevatione tantae considerationis expavescat?Unde et apte subjungitur:CAPUT XVICAP. XXXVII, VERS. 1.---Super hoc expavit cor meum,et motum est de loco suo.31. Considerata aeternae patriae luce, mens inecstasim rapitur.---Quia pavor dum mentem percutit, hanca semetipsa alienam reddit, nonnunquam Latiniinterpretes cestasim pavorem vocant, sicut perPsalmistam dicitur: Ego dixi in pavore meo, projectus suma vultu oculorum tuorum (Psal. XXX, 23). Ubi videlicet nonpavor, sed excessus dici poterat; sed pavor illic proexcessu ponitur, quia sicut in excessu, ita in pavorealienatur animus. Unde hic quoque considerata luceaeternae patriae, recte subjungitur: Super hoc expavitcor meum. Ac si dicat: In admirationis excessu setranstulit, et quia novae spei spiritu mens afflata est,semetipsam qualis in vetusta cogitatione fuerat reliquit.32. Cor, terrenis despectis, ad sola coelestiasuspirat.---Bene autem dicitur: Et motum est de loco suo.Locus quippe humani cordis est delectatio vitaepraesentis. Sed cum divina aspiratione tangitur locusnostri cordis, fit amor aeternitatis. Consideratione igituraeternae patriae de loco suo animus movetur, quiaderelictis infimis, in supernis cogitationibus ponitur. Priusenim quae essent aeterna nesciebat, in praesentiumdelectatione torpuerat, simulque ipse transiens amoretranseuntia tenebat. Sed postquam quae essent aeterna