De (rechts)positie griffie(r) - politiekadviesbureau.nl

d e ( r e c h t s ) p o s i t i e g r i f f i e ( r ) i n h e t d e c e n t r a l e b e s t u u r
i n t e r m e z z o : i n t e r v i e w g e m m a v i n k
Gemma Vink: ‘Wanneer je als sologriffier te veel wil of te snel,
dan ga je geheid kopje onder’
Sologriffiers, de naam zegt het al, moeten vrijwel alles in hun eentje zien te klaren. Zij
moeten hun functie binnen de gemeentelijke organisatie vorm geven, maar er wordt ook
van hen verwacht dat zij het totale griffiepakket uitvoeren, van procedure tot proces. En
daarbij is het vaak ook lastig om vervanging te regelen bij ziekte of afwezigheid. Het is dus
ook niet verwonderlijk te constateren dat velen van hen te maken hebben met een chronisch
tijdgebrek.
Gemma Vink, schrijver van de scriptie ‘Sologriffiers in de duale gemeente’, begrijpt de
wens van een wettelijk vastgelegde taakomschrijving van de griffier, maar geeft aan dat zij
denkt dat daarmee niet alle problemen voor de sologriffier zijn op te lossen. Het goed
functioneren van een griffier hangt toch vaak af van persoonlijke capaciteiten en de positie
van de griffier binnen de organisatie in relatie tot de ambities van de raad in het duale
bestel.
Het wensbeeld van de taakomschrijving zoals de Vereniging van Griffiers die schetst, vindt
Gemma Vink zeker goed, maar de dagelijkse praktijk per gemeente ligt vaak ingewikkelder.
De formatie van de griffier is namelijk niet los te zien van de organisatieomvang en
hoe andere taken in de gemeente zijn georganiseerd. De meeste sologriffiers werken bij
kleinere gemeenten, waar de andere taken ook vaak uitgevoerd worden met beperkte middelen.
Gemma Vink concludeert in haar scriptie dat de positie van de griffier voor een belangrijk
deel wordt bepaald door de houding van de raad en de andere spelers in het veld ten
opzichte van het dualisme. Daarnaast speelt de informele positie die de griffier binnen de
organisatie heeft een belangrijke rol bij de tevredenheid over zijn eigen werk. Het gaat
daarbij om het krijgen van medewerking en het verzamelen van informatie. Bij griffiers die
al wat langer bij de gemeente werken gaat dat een stuk gemakkelijker. Hierbij gaat het
voornamelijk om griffiers die vóór het dualisme bij de gemeente werkzaam waren, maar
dan in een andere functie.
Uit het onderzoek onder de solo’s kan verder worden opgemaakt dat fulltime werkende
mannelijke griffiers van binnen de organisatie de meeste kans hebben op tevredenheid
met hun baan; en dus naar eigen tevredenheid invulling geven aan de drie taken van de
griffier: proces, herkenbaarheid raad en dualisme. Volgens Gemma Vink klopt de conclusie
nog steeds, maar er is inmiddels wel een andere situatie dan in 2002. In het begin waren de
andere spelers binnen de gemeente nog niet aan de rol van de griffier gewend. Nu zien
steeds meer ambtenaren het dualisme als iets vanzelfsprekends. Het is niet meer nieuw en
30