Steije Hofhuis (pdf) - Jonge Historici Schrijven Geschiedenis

vroedvrouw eraan toe om te kijken of de baby een meisje of een jongen
was, en sprak ze het kind aan als liefste zoon of liefste dochter. 195
De Azteekste Indianenbeschaving was in veel opzichten een
verfijnde beschaving. Het was een wereld van kunsten, poëzie, beleefde
omgangsvormen en complexe rituelen. Zoals uit dit geboorteritueel
blijkt, was het tegelijkertijd echter ook een gewelddadige beschaving.
Van jongs af aan kregen meisjes en jongens hun eigen opvoeding en bij
de jongens stond oefening voor de oorlog al meteen centraal. Ze werden
gehard, gedisciplineerd en leerden de tactieken van het gevecht. De
oorlog waar ze ooit aan zouden deelnemen was omgeven met een grote
verering. Het was, zoals men zei, het domein waar de jaguars brulden. 196
Professionele legers kende het Azteekse rijk niet en elke jongen kon in
de toekomst voor het gevecht worden uitgerust. En ooit, zo was de hoop,
zouden ze net als de helden die bij hun geboorte waren bezongen, erin
slagen een vijand te bemachtigen om hem levend van het slagveld mee
naar huis te brengen.
De Azteekse samenleving was in rangen en standen gescheiden
en de arme klassen werd aangeleerd zich met de eigen positie te
verzoenen. Maar, zo werd ze tegelijkertijd geleerd, was er een kans om
aan dit lot te ontsnappen. Eén van de centrale redenen om op oorlog te
gaan was het vangen van vijanden en het leger vocht gedurende de
veldslagen niet in gezamenlijke formaties. Elke soldaat vocht voor
zichzelf en het was hier dat de kans lag. Mocht het namelijk ooit lukken
een vijand levend te bemachtigen, dan kwam de weg naar de elite open
te liggen. Men kreeg een hogere rang, nieuwe privileges en een
hoofdband met adelaarsveren. Na nog meer successen kon verder
worden gestegen naar de positie van adelaarsstrijder, of jaguarstrijder,
en uiteindelijk zelfs tot een leven van concubines houden, pulque
drinken en dineren in het koninklijk paleis. 197
195 David Carrasco, Daily life of the Aztecs: people of the sun an earth (Indianapolis 1998)
95-100.
196 Ibidem, 93-126, 183. Micheal Smith, The Aztecs (Malden Mass. 2003) 126-129.
197 Carrasco, Daily life, 137-154. Smith, The Aztecs, 131-146, 154, 155.
104