Steije Hofhuis (pdf) - Jonge Historici Schrijven Geschiedenis
Steije Hofhuis (pdf) - Jonge Historici Schrijven Geschiedenis
Steije Hofhuis (pdf) - Jonge Historici Schrijven Geschiedenis
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
evolutie is ooit zo’n orgaan geëvolueerd. Als de olifant zou uitsterven is<br />
het ook de vraag of er ooit weer iets dergelijks tot stand zou komen. De<br />
evolutie is immers een complex, dynamisch proces dat vele kanten op<br />
kan gaan. Het is een zee van mogelijkheden waarvan er eentje is<br />
uitgekomen. Door de grote complexiteit, en de vele mogelijke<br />
invalshoeken, is de bestudering van de slurf dan ook een discussie<br />
zonder eind. Kortom, in een aantal opzichten lijkt het wel de<br />
geschiedenis! 28<br />
De evolutiebiologische beschouwing over de slurf van de olifant<br />
laat zien dat de beeldvorming van historici over de natuurwetenschap<br />
niet helemaal juist is. En dat kan met nog veel meer voorbeelden<br />
worden geïllustreerd. De manier waarop hedendaagse<br />
natuurwetenschappers naar bergen, atomen, sterren, schelpen,<br />
aardlagen of bacteriën kijken toont ons steeds hetzelfde beeld. Het blijkt<br />
dat men volop aandacht heeft voor complexiteit, chaos, contingentie,<br />
diversiteit, dynamiek, openheid en historische context, kortom, voor de<br />
dingen waar historici zo van houden. De beeldvorming van historici mag<br />
sinds de dagen van de Methodenstreit nauwelijks zijn veranderd, de<br />
natuurwetenschappen zelf zijn dat wel. De onveranderlijke<br />
mathematische zekerheden van de zeventiende- en achttiende-eeuwse<br />
wereldmachine zijn verleden tijd. Veel algemene wetten zijn nog altijd<br />
van belang, maar er is zoveel meer bij gekomen. 29<br />
Deze verandering was in de negentiende eeuw reeds zichtbaar<br />
in de geologie van Lyell en de evolutietheorie van Darwin. In de<br />
twintigste eeuw ging dit versterkt door. Zo zette de ontdekking van<br />
radioactiviteit, precies in de periode van Methodenstreit, de stabiliteit<br />
van materiële dingen op losse schroeven. Atomen bleken niet eeuwig<br />
‘farblos und klanglos’, zoals Windelband beweerde, maar waren<br />
onderhevig aan historische ontwikkeling. Later bleek dat de wereld van<br />
de kwantummechanica niet gehoorzaamde aan Newtons wetten, maar<br />
een ongedetermineerde nauwelijks te vatten chaos was. Weer later in de<br />
28 Karen Dudley, Elephants (Calgary 1997).<br />
29 McNeill, ‘History’. McNeill, ‘Passing strange’. John Lewis Gaddis, The landscape of<br />
history: how historians map the past (Oxfod 2002) 35-110.<br />
18