02.09.2013 Views

Steije Hofhuis (pdf) - Jonge Historici Schrijven Geschiedenis

Steije Hofhuis (pdf) - Jonge Historici Schrijven Geschiedenis

Steije Hofhuis (pdf) - Jonge Historici Schrijven Geschiedenis

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

evolutie is ooit zo’n orgaan geëvolueerd. Als de olifant zou uitsterven is<br />

het ook de vraag of er ooit weer iets dergelijks tot stand zou komen. De<br />

evolutie is immers een complex, dynamisch proces dat vele kanten op<br />

kan gaan. Het is een zee van mogelijkheden waarvan er eentje is<br />

uitgekomen. Door de grote complexiteit, en de vele mogelijke<br />

invalshoeken, is de bestudering van de slurf dan ook een discussie<br />

zonder eind. Kortom, in een aantal opzichten lijkt het wel de<br />

geschiedenis! 28<br />

De evolutiebiologische beschouwing over de slurf van de olifant<br />

laat zien dat de beeldvorming van historici over de natuurwetenschap<br />

niet helemaal juist is. En dat kan met nog veel meer voorbeelden<br />

worden geïllustreerd. De manier waarop hedendaagse<br />

natuurwetenschappers naar bergen, atomen, sterren, schelpen,<br />

aardlagen of bacteriën kijken toont ons steeds hetzelfde beeld. Het blijkt<br />

dat men volop aandacht heeft voor complexiteit, chaos, contingentie,<br />

diversiteit, dynamiek, openheid en historische context, kortom, voor de<br />

dingen waar historici zo van houden. De beeldvorming van historici mag<br />

sinds de dagen van de Methodenstreit nauwelijks zijn veranderd, de<br />

natuurwetenschappen zelf zijn dat wel. De onveranderlijke<br />

mathematische zekerheden van de zeventiende- en achttiende-eeuwse<br />

wereldmachine zijn verleden tijd. Veel algemene wetten zijn nog altijd<br />

van belang, maar er is zoveel meer bij gekomen. 29<br />

Deze verandering was in de negentiende eeuw reeds zichtbaar<br />

in de geologie van Lyell en de evolutietheorie van Darwin. In de<br />

twintigste eeuw ging dit versterkt door. Zo zette de ontdekking van<br />

radioactiviteit, precies in de periode van Methodenstreit, de stabiliteit<br />

van materiële dingen op losse schroeven. Atomen bleken niet eeuwig<br />

‘farblos und klanglos’, zoals Windelband beweerde, maar waren<br />

onderhevig aan historische ontwikkeling. Later bleek dat de wereld van<br />

de kwantummechanica niet gehoorzaamde aan Newtons wetten, maar<br />

een ongedetermineerde nauwelijks te vatten chaos was. Weer later in de<br />

28 Karen Dudley, Elephants (Calgary 1997).<br />

29 McNeill, ‘History’. McNeill, ‘Passing strange’. John Lewis Gaddis, The landscape of<br />

history: how historians map the past (Oxfod 2002) 35-110.<br />

18

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!