Steije Hofhuis (pdf) - Jonge Historici Schrijven Geschiedenis

sabbat vergezellen en de heksen beleefden met hen massale seksuele
festijnen. 260
Ooit, zo geloofde men, waren de heksen nog gewone mensen
geweest. Ergens in hun leven had de duivel zich echter in vermomming
bij hen aangediend en ze met succes tot een pact weten te verleiden. De
verbintenis ging meestal met een vrijpartij gepaard. Eenmaal in Satans
genootschap opgenomen werden de heksen door hun nieuwe meester
ingezet om zijn duistere agenda ten uitvoer te brengen. Ze ontvingen
allerlei vormen van slijm waarmee ze voorwerpen, zoals bezemstelen, in
vliegende objecten konden veranderen. Hierop vlogen ze vervolgens,
zonder dat iemand er erg in had, in het holst van de nacht uit hun raam
naar de heksensabbats. Vermengd met gemalen botten en hersenen van
lijken kon dergelijk slijm echter ook tot een gevaarlijk gif worden
gemaakt, waarmee ze op hun nachtelijke tochten mensen en dieren
doodden en oogsten vernietigden. Zulk gif hadden ze echter niet eens
nodig om tot gruwelijke daden te komen. Zo was over heksen ook
bekend dat ze wel eens kleine kinderen beetpakten, hen vastklemden en
zodanig samenpersten dat het bloed er bij de fontanel en de
geslachtsdelen uit kwam spuiten. Gulzig slokten de heksen dit
vervolgens naar binnen. 261
Denkend aan dit soort gevaren was het geen wonder dat de schrik
er bij de Bambergers goed in was komen te zitten. De boeren gaven fel
uiting aan hun woede over de heksenstreken en de autoriteiten waren
gedwongen hun positie te bepalen. Nu regeerde in Bamberg sinds 1623
bisschop Johann Georg II Fuchs von Dornheim. Deze bisschop was
geschoold in de contrareformatie en fervent gelovige in het gevaar van
hekserij. In de stad was onder zijn hoede ook al het Drudenhaus
aangelegd, waar heksen gevangen gezet en verhoord konden worden.
De boze boeren vonden bij de autoriteiten dan ook een welwillend oor,
want deze gingen meteen aan de slag om verder onheil te vermijden.
260 Ibidem, 90-93. Hugh Trevor-Roper, The European witch-craze of the 16 th and 17 th
centuries (Harmondsworth 1969) 15-17.
261 Brian Levack, The witch-hunt in early modern Europe (Londen 1995) 27-50. Beliën,
Satans trawanten, 91-93. Trevor-Roper, The European, 15.
143