Leven lang leren voor vitaliteit

Nieuwe prikkels
De geïnterviewde medewerkster werkt deels als verzorgende, deels als praktijkopleider. Zij heeft een
ruime werkervaring binnen de zorg, reageert direct en neemt gemakkelijk initiatief omdat zij, zoals ze
vertelt, behoefte heeft aan nieuwe prikkels. Zij heeft al veel veranderingen in het werk meegemaakt. En
ze ziet ontwikkelingen, zowel binnen de zorginstelling (zorgzwaarte, zorgdossiers, meerdere disciplines
in huis) als bij de scholen (de invoering van CGO, ander type student), als bij de cliënten (mondiger). Die
ontwikkelingen vragen een andere manier van werken, vergen meer coördinatie en eisen ook hun
administratieve tol.
‘Als iemand nou zijn been breekt, moet je dus meteen een indicatie stellen die de basis vormt voor de
verdere zorg. Vroeger gaf je die zorg gewoon.’
Er zijn al veel dingen ten goede veranderd, technische ontwikkelingen die het werk in de zorg fysiek
minder zwaar maken en een andere organisatie van het werk waardoor de piekbelasting beter gespreid
en verdeeld wordt.
Haar dubbele taak heeft als voordeel dat situaties herkenbaar zijn. Hierdoor kan zij helder
communiceren met de studenten die haar directe aanpak wel kunnen waarderen. Maar het is ook heel
erg druk en dat is voor het werken binnen het team niet altijd prettig.
De vele cursussen die ze inmiddels heeft gevolgd, ziet zij als een verrijking van het beroep. Niet alleen
als theorie, maar juist ook bij het uitvoeren van het werk en dat is goed voor de zorgvrager. Ze typeert
zichzelf als leergierig en als iemand die graag kennis overbrengt op anderen. Zij zoekt zelf actief, kijkt
om zich heen en probeert graag nieuwe dingen. Maar dan moet ze zich wel goed voorbereiden. Kunnen
omgaan met commentaar is erg belangrijk: het kan terechte kritiek bevatten, maar ook een uiting zijn
van de angst om te veranderen.
“Zorg is geen roeping, maar een beroep waarin ‘the show must go on’”. Door zorgzaam te zijn voor de cliënten, jezelf
en je collega’s, bouw je een goede afdeling. Zij is tevreden over haar eigen afdeling en vertelt
enthousiast over actieve collega’s die aan heel leuke ontwikkelingen meewerken en mooie resultaten
boeken. Anderzijds ontmoet zij binnen de instelling ook collega’s die weerstand tegen veranderingen
hebben of niet willen investeren in opleiding zodat ze meer taken mogen doen. Maar de lijn is duidelijk:
we voeren de veranderingen door, het mag zijn tijd hebben maar uiteindelijk gaan de medewerkers met
de ontwikkeling mee. Zij ziet dat als een proces waarin niet alleen de directie, maar ook het MT en de OR
een rol in spelen.
95
In principe zijn alle medewerkers op te vatten als kenniswerkers. Maar de assistenten,
helpenden en verzorgenden zijn minder intensieve kenniswerkers dan de leidinggevenden, de
teamwerkers, de deelverantwoordelijken en de specialisten met een eigen discipline. De
leidinggevenden hebben een goed vertrouwen in het algemene kennisniveau van hun
medewerkers en bieden hen – indien nodig – via verschillende wegen (team, klinische lessen,
scholing enzovoort) meer bagage. De initiatiefrijkere medewerkers worden gestimuleerd en