Leven lang leren voor vitaliteit

Over kennis, kennis en kennis
De Dikke van Dale (Geerts, 1999) biedt een indruk van de betekenissen van kennis. Kennis is persoonsgebonden,
het is te verwerven en heeft betrekking op weten en betekenisverlening en verwijst naar
onderzoek, studie en oefening. In de beleidsdiscussie en in de literatuur over de kenniseconomie zien
we de verschillende definities ook in de discussies door elkaar heen.
Kennis speelt een belangrijke rol in het kader van de economische ontwikkeling. Landes (1998) wijst op
het belang van kennis in de eerste Industriële Revolutie, in de 18 de eeuw. Hij beschrijft Britse verkenners
die naar het vasteland uitgezonden werden met de opdracht om te observeren, te rapporteren en goede
vaklui te lokken. Een actie die al snel gepareerd werd door de Fransen die op zoek gingen naar klokkenmakers,
wol- en metaalbewerkers, glasblazers en scheepsbouwers.
48
Om de discussie over kennis scherper te kunnen voeren, maakt Geerligs (2007) een onderscheid tussen
kennisproductie en kennisproducten. Voor de indeling van kennisproductie sluit hij aan bij de indeling
van Nonaka en Takeuchi (1995) die een indeling in gecodificeerde en impliciete kennis hanteren en deze
koppelen aan processen. Gecodificeerde kennis noemt Geerligs informatie en impliciete kennis noemt
hij ervaring. Dat leidt tot vier processen: socialiseren (ervaringen combineren), externaliseren
(ervaringen omzetten in informatie), internaliseren (informatie omzetten in ervaring) en combineren
(informatie combineren).
Als kennisproducten onderscheidt Geerligs (2007) inzichten, ontwerpen, routines en bekwaamheden.
Deze kennisproducten zijn het resultaat van het kennisproces en kunnen als volgt beschreven worden:
Is het waar? Inzichten verwijzen naar de resultaten van (wetenschappelijke) analyse;
• Werkt het? Ontwerpen verwijzen naar functie, naar concepten en prototypen, naar werkbare
modellen en functionerende technologie;
• Heeft het nut voor gemeenschappen? Routines verwijzen naar benutting van kennis verankerd in de
cultuur en werkwijze van (arbeids)gemeenschappen;
• Zijn individuen succesvol? Competenties verwijzen naar het vermogen van een individu om efficiënt
aan de eisen van een gemeenschap te voldoen, vertrouwen te genieten en mee te gaan in de
ontwikkeling van de gemeenschap.