A variabilidade natural do clima en Galicia - MeteoGalicia

exemplo o feito de que nos invernos desde 1950 ata 1973 a fase negativa da NAO
foi a predominante e dentro deste intervalo temporal houbo polo menos catro
períodos de tres anos nos que a fase positiva estivo practicamente ausente. De
feito, a fase positiva soamente foi a dominante en tres anos dentro deste período
e nunca o fixo en dous anos consecutivos. Un feito sobresaínte que é materia de
estudo na actualidade é a tendencia á maior frecuencia de anos con fase positiva
nos últimos trinta anos. Esta tendencia tan marcada non parece que ocorrese
anteriormente, polo menos non aparece nas series de datos existentes
(Hurrel, 1995ª). Mesmo se relacionou esta tendencia coa discusión de cambio
climático natural ou cambio climático antropoxénico.
O recente quentamento do planeta podería estar condicionado por cambios
na circulación atmosférica, concretamente na NAO. No entanto, este razoamento
non apoiaría directamente a hipótese de cambio climático natural, aínda
sendo a NAO un patrón da variabilidade natural, porque os cambios que sufriría
a NAO poderían ter orixe antrópica. Tanto é así, que existen investigacións
que elucubran sobre a posibilidade de que causas antropoxénicas condicionen
unha fase preferible da NAO (Corti et al., 1999).
4.1. Mecanismos físicos que gobernan a NAO
Despois de máis de cen anos de estudos sobre a NAO, os mecanismos fundamentais
que rexen esta oscilación aínda permanecen descoñecidos. Neste
apartado sinalaranse algunhas aproximacións que aparecen na literatura recente.
Malia que, como xa se dixo, a NAO é un modo de variabilidade natural da
atmosfera, distintos procesos superficiais, estratosféricos ou incluso antropoxénicos
poden influír na súa fase e amplitude. Hoxe en día non hai acordo en cales
son os procesos responsables das variacións en baixa frecuencia na NAO. Está
amplamente admitido que boa parte da variabilidade atmosférica da cal forma
parte a NAO provén de procesos atmosféricos internos.
Habería que preguntarse se os modelos climáticos capturan a oscilación
NAO e, neste caso, que procesos dependen da interconexión atmosfera-océano
e cales son puramente atmosféricos. A diferenza dos numerosos estudos sobre a
reprodución por parte dos modelos de El Niño, apenas hai probas da habilidade
destes para reproducir a NAO. En 1990 Glowienka e Hense mostraron que era
posible simular de forma realista a NAO con modelos exclusivamente atmosféricos,
o cal confirmaba que a NAO é fundamentalmente un proceso atmosférico.
Incluso algunhas probas traballando co modelo ECHAM 4 e simulando a NAO
116 VARIABILIDADE INTERANUAL DO CLIMA