A variabilidade natural do clima en Galicia - MeteoGalicia

Turbulencia: é na zona máis próxima á superficie onde se producen os fenómenos
turbulentos xerados polo rozamento coa superficie e polo distinto
quentamento entre a superficie terrestre e o aire que se encontra xusto por encima
dela (Stull, 1991). Estes movementos altamente difusivos e homoxeneizadores
prodúcense a escalas moi diferentes, que van da orde de quilómetros
ata os centímetros; de feito, prodúcese o fenómeno denominado catarata de
enerxía, polo que a enerxía non se acumula nas grandes escalas, senón que os
remuíños turbulentos de maior tamaño se van transformando en remuíños
cada vez máis pequenos ata alcanzaren un tamaño comparable ao molecular,
momento no que lles ceden toda a súa enerxía ás moléculas, que a disiparán
en forma de calor.
Dada esta diferenza de escalas, resulta imposible calcular explicitamente a turbulencia
atmosférica, co que é necesario usar parametrizacións. Pódese elixir entre
diferentes clases dependendo do tipo de modelo co que se traballe e especialmente
do tempo de cálculo do que se dispoña para calculalas. Unha das máis usadas
pola súa sinxeleza é a denominada teoría K, pola que os fluxos turbulentos se consideran
proporcionais ao gradiente da propiedade que se transporta a través dun
coeficiente chamado viscosidade turbulenta, que é o análogo a escala macroscópica
da viscosidade molecular. Estes coeficientes, denominados coeficientes de
intercambio, adoitan nomearse K. Moitos modelos inclúen unha forma máis
completa de cálculo da turbulencia incluíndo unha ecuación máis no sistema de
ecuacións, a da enerxía cinética turbulenta (TKE), coa que se obtén un maior
coñecemento da estrutura turbulenta da atmosfera, xa que o valor da TKE supón
unha medida da intensidade e efectividade da turbulencia. A turbulencia orixínase
cerca da superficie e os seus efectos alcanzan unha altura determinada, que
depende da estabilidade atmosférica. É imprescindible coñecer o valor desta altura
para cada paso temporal do modelo, porque nos di ata onde están chegando
os efectos homoxeneizadores da turbulencia. Durante o día adoita estar situada
arredor dos mil metros de altura, mentres que durante a noite está moito máis
baixa, xa que unha das fontes principais de turbulencia (o quentamento orixinado
polo Sol) non existe. Co valor desta altura estará ben definido o perfil vertical
da atmosfera, tipicamente con variables moi homoxéneas estatisticamente ata a
altura da capa de mestura e con gradientes máis acusados a partir dela.
❚ É fundamental ter unha boa predición de nubes porque delas dependen
os cálculos de radiación, como se vía anteriormente. A maioría dos modelos
teñen esquemas que distinguen entre as nubes convectivas e as estratiformes
e van incorporando progresivamente representacións para o cálculo do
seu contido en auga líquida e xeo. Un esquema moi sinxelo de cálculo de
María Jesús Souto e Vicente Pérez Muñuzuri 231