A variabilidade natural do clima en Galicia - MeteoGalicia

a nivel do mar e os campos de anomalía de cuberta de xeo é consistente coa idea
de que anomalías na circulación atmosférica forzan variacións nos glaciares (Prisenberg
et al. 1997). A influencia recíproca non foi demostrada.
Tamén se relacionou a NAO coas variacións na cuberta de neve. Así, Watanabe
e Nitta (1999) encontraron que o cambio en 1989 cara a unha fase positiva
da NAO foi acompañada por grandes cambios na cuberta de neve sobre Eurasia
e Norteamérica.
5. O sistema océano-atmosfera como elemento modulador
da variabilidade
O océano exerce grande influencia no clima. Así, as correntes cálidas van
desde o Ecuador ata latitudes altas, dulcificando o clima, de maneira que moitos
territorios teñen temperaturas máis cálidas que as que lle corresponderían
pola súa latitude. As masas de aire sobre os océanos son máis húmidas, co cal,
nas costas sobre as que pasan, hai maior abundancia de precipitacións.
Neste apartado tratarase de analizar o papel da interconexión atmosfera-océano
na variabilidade climática, é dicir, tratando de entender as interrelacións entre
os dous elementos. Abordaranse tres fenómenos neste apartado: El Niño, a banquisa
polar e a circulación termohalina.
5.1. El Niño
É un exemplo típico da interacción atmosfera-océano. En principio é un
fenómeno oceánico pero de extraordinarias consecuencias na mecánica atmosférica.
Fronte ás costas de Perú prodúcese a converxencia de dúas correntes: unha
cálida e de baixa salinidade, que vén do ecuador e outra fría e de alta salinidade,
a corrente de Humboldt, que avanza desde o sur e, ao chegar cerca do ecuador,
cambia de rumbo cara ao oeste, sendo arrastrada polos ventos alisios. Na zona
occidental do Pacífico o aire quente e húmido sofre grandes desenvolvementos
verticais e alcanza alturas de 12 a 15 km, dando lugar a abundantes precipitacións.
Nas alturas mencionadas os ventos predominantes son do oeste, os cales
levan cara ao leste esas masas de aire despois de desprenderen a maior parte da
súa humidade, descendendo novamente sobre as costas de Perú e cerrando así
a chamada célula de Walker [véxase figura 2.17].
118 VARIABILIDADE INTERANUAL DO CLIMA