A variabilidade natural do clima en Galicia - MeteoGalicia

doiro. Chégase á conclusión clara de que os cambios naturais non chegan para
explicar o aumento sostido da temperatura durante o século XX.
Polo tanto, unha vez asumido que un cambio climático está tendo lugar e
que, ademais, a causa deste cambio é humana, trataremos de resumir nos próximos
parágrafos cales son os pasos que se deron ata o momento para enfrontarse
a este problema.
A partir de finais dos anos sesenta a Terra comezou por primeira vez a considerarse
como un todo e creceu a preocupación internacional polo sostemento
do medio ambiente en xeral. Dentro dos problemas medioambientais, podemos
citar a perda de biodiversidade, a crecente desertificación, a escaseza de auga e
tamén o cambio climático. Estes problemas poden considerarse en certa forma
transversais, posto que uns si inflúen nos outros. Así, o cambio climático vai ter
consecuencias moi directas no ciclo hidrolóxico e, polo tanto, na dispoñibilidade
de auga, ademais de modificar a distribución dos ecosistemas.
Para tratar dunha forma concreta o problema do cambio climático, organizouse
unha primeira conferencia xeral sobre o clima en 1979, que tivo lugar na
cidade de Xenebra, e concluíu que as emisións de gases de efecto invernadoiro
de orixe antropoxénica poden ter un efecto a longo prazo sobre o clima. Ao ano
seguinte estableceuse o Programa Mundial de Investigación do Clima, proporcionando
o marco de referencia para a cooperación internacional en investigación
e a plataforma para identificar as cuestións climáticas máis importantes
dos oitenta e os noventa. Ademais, en 1988 estableceuse o panel internacional
para o estudo do cambio climático (IPCC), cuxo primeiro informe data de
1990, e que advirte unha vez máis sobre a responsabilidade das actividades
humanas no cambio climático. Durante 1990 tivo lugar a Segunda Conferencia
Internacional sobre o Clima, na que se estableceu a creación do sistema de
vixilancia do clima a nivel mundial. Por último, en 1992 desenvolveuse a Conferencia
sobre Ambiente e Desenvolvemento das Nacións Unidas, realizada en
Río de Xaneiro, coñecida como Cumio de Río, e que entre outros resultados,
fixou a Convención Marco sobre Cambio Climático. Foi asinada por 165 estados,
e comprometía os seus asinantes á meta de «estabilizar a concentración de
gases invernadoiro na atmosfera a niveis que eviten interferencias antrópicas co
sistema climático». A convención estableceu como meta provisional reducir as
emisións de gases de efecto invernadoiro a niveis do ano 1990 para o ano 2000.
No entanto, este acordo non tivo en conta ningún mecanismo para asegurar o
seu cumprimento, polo que a mediados dos noventa se pensou en establecer
outro protocolo que considerase dalgún xeito a obrigatoriedade do seu cumprimento
por parte dos diferentes países asinantes. Este protocolo quedou final-
196 O PROBLEMA DO CAMBIO CLIMÁTICO