A variabilidade natural do clima en Galicia - MeteoGalicia

Polo tanto, é evidente a necesidade dos modelos climáticos para o coñecemento
tanto de climas pasados como de climas futuros. E nesta última liña, as
técnicas de downscaling permiten abordar o estudo a escala local, que é onde se
poderán aplicar os mecanismos e xestións adecuados para prepararse ante futuros
cambios climáticos, como por exemplo, a planificación e xestión dos recursos
hidráulicos ou a política de redución de emisións de contaminantes á atmosfera.
6. Predición estacional
Predicións climáticas estacionais realízanse de forma rutineira en varios centros
meteorolóxicos arredor do mundo, usando para iso modelos interconectados
da atmosfera, océanos e superficie (Alves et al., 2002). Este desenvolvemento, sobre
todo, puido realizarse grazas ás melloras no coñecemento do sistema interconectado
atmosfera-océano na segunda metade do século XX (Neelin et al., 1998)
e ás predicións do fenómeno de El Niño (Zebiak e Cane, 1987; Capel-Molina,
1999). As predicións estacionais, ademais do seu valor climático como coñecemento
da dinámica atmosférica, teñen un valor importante intrínseco polo que significan
para a planificación da agricultura, o turismo e o comercio (Palmer, 2002).
A predición estacional cobre o rango de predicións comprendido entre os
quince días e varios meses. Aínda que a predición non poida darse co detalle das
predicións diarias do tempo, si é posible dicir algo das condicións mediadas a
varias semanas ou das anomalías dos valores respecto aos datos climatolóxicos.
Este tipo de predicións non pode resolverse de forma determinista debido ás
incertezas nas condicións iniciais e aos límites de preditabilidade da atmosfera
polo seu comportamento caótico, xurdindo por tanto as predicións por conxuntos
(EPS, Ensemble Prediction Systems), o que implica que normalmente as predicións
estacionais se presentan en forma de porcentaxes de ocorrencia de certas
anomalías sobre a media climática.
As melloras tanto nos modelos numéricos de circulación xeral e de área limitada,
como nos sistemas de asimilación de datos, e a irrupción a comezos dos
anos noventa dos sistemas de predición por conxuntos contribuíron substancialmente
nos avances na predición estacional. Na predición por conxuntos estímase
a función de densidade de probabilidade do estado da atmosfera ao evolucionar
temporalmente mediante a predición a partir de estados individuais seleccionados,
cada un plausible e distinto, e cuxa dispersión das condicións iniciais debería
idealmente ser representativa dos erros da análise inicial [figura 6.14].
María Jesús Souto e Vicente Pérez Muñuzuri 249