A variabilidade natural do clima en Galicia - MeteoGalicia

A modelización climática veuse desenvolvendo neste escenario no que, progresivamente,
se incorporaron máis procesos e con maior nivel de detalle nos
modelos, co que xorde un sistema excesivamente complexo [figura 6.5], con
interrelacións e realimentacións altamente non lineares e, polo tanto, difíciles
de identificar e reproducir. Ademais, o sistema climático depende de escalas de
movemento e de interaccións que se encontran desde as dimensións moleculares
ás planetarias, e en escalas de tempo que van desde os nanosegundos ás eras
xeolóxicas, polo que as parametrizacións son parte imprescindible da modelización.
En xeral, unha das primeiras decisións que se adoitan tomar no deseño dos
modelos climáticos é determinar cal será o rango de escalas temporais e espaciais
que se describirán de forma explícita e cales haberá que resolver mediante
parametrizacións (como poden ser, segundo se mencionou anteriormente, os
fenómenos convectivos ou a turbulencia atmosférica).
Aínda que os modelos se constrúen para poder predicir o clima futuro, o seu
nivel de fiabilidade só se pode comparar co clima pasado ou presente.
Normalmente, durante o proceso de desenvolvemento dos modelos, un dos
principais obxectivos é analizar a súa fiabilidade e comprobar como se axustan
Rozamento
ED. CANTIDADE
DE MOVEMENTO
Gradiente
presión
EC. BALANCE
DE ENERXÍA
FSH
Transporte
Calor
Transporte
Frío
Calor latente
Radiación
solar
TRANSFERENCIA
RADIANTE
Reflexión
Absorción
EC. BALANCE
DE AUGA
(vapor e nubes)
OCÉANOS –TERRA–CRIOSFERA–BIOSFERA
E
Radiación
terrrestre
234 MODELIZACIÓN E PREDICIÓN CLIMÁTICA
Emisión
P
Reflexión de
onda curta
Emisión de
onda longa
[Figura 6.5]
Sinopse dos distintos
fluxos de enerxía que se
deben parametrizar nun
modelo climático, así coma
as interrelacións entre os
distintos procesos físicos