A variabilidade natural do clima en Galicia - MeteoGalicia

tivos do campo bárico nos que non se aprecia unha entrada nidia –advección–
de fluxo sobre a península (situacións non advectivas).
A estreita relación entre a maior parte dos fenómenos meteorolóxicos e estes
procesos de readaptación enerxética a nivel hemisférico permítenos establecer
un primeiro criterio básico de cara a unha posible clasificación de situacións.
Referímonos á disposición circulatoria nos niveis altos da troposfera: zonal, meridiana
ou de bloqueo. A través dela podemos distinguir grandes composicións:
❚ Dorsais anticiclónicas relacionadas coa expansión das masas de aire subtropicais.
Con elas asócianse os desprazamentos setentrionais das masas de
aire subtropical.
❚ Valgadas: co eixe situado en diversas posicións respecto de Galicia, asociadas
á chegada de masas de aire polar e ártico, no seo das cales poden
xestarse, á súa vez, depresións frías que permiten o aumento da baroclinia
atmosférica.
❚ Circulacións zonais-subzonais de compoñente cuasi-paralela, que atraen
masas de aire marítimas de distinta orixe (polar ou subtropical), sometidas a
intensos procesos de desnaturalización.
A continuación resulta obrigado considerar o carácter ciclónico ou anticiclónico
das situacións. Para isto é imprescindible analizar o tipo de circulación
na alta troposfera, así como as características termodinámicas das masas de aire
asociadas. As situacións ciclónicas son aquelas que propician inestabilidade, é
dicir, os movementos verticais tanto para o aire húmido como para o aire seco.
Pola súa parte, todos os dispositivos que inducen a un estado propicio para o desenvolvemento
de estabilidade atmosférica ao longo dos distintos niveis troposféricos
serán clasificados como anticiclónicos.
Evidentemente, esta distinción peca tamén de certo grao de xeneralización,
xa que baixo situacións cualificables de anticiclónicas é posible rexistrar, por
exemplo, fenómenos de precipitación. En calquera caso, a caracterización
última das variadas situacións ciclónicas e anticiclónicas virá determinada, en
primeiro lugar, pola estación astronómica.
Situacións desencadeadoras de chuvias xeneralizadas sobre
o territorio galego
Durante o solsticio de inverno, fundamentalmente, prodúcese un incremento
do índice zonal hemisférico e a expansión do vórtice circumpolar. Unha situación
que corresponde cun dos extremos do patrón de variabilidade da oscilación
42 O CLIMA DE GALICIA