BUKET UZUNER (1955, Ankara), Hikâye, gezi ve roman yazarıdır ...

ho�lanmad����� hemen anlad�m. Annemi, uzak bir akraba gibi hissediyorum Selen. Çok az
hat�rlanan, silik bir an�...
Babam ya�lanm��. Saçlar� dökülmüyor, ama beyazla��yor. Sessizdi, sakindi, o eski kahkahalar���
yitirmi�ti. Annemle konu�tu biraz, sonra koluma girip, beni ba�ka bir kö�eye sürükledi.
"Art�kya�land�m, yak�nda 'dede' bile olurum Nilsu," dedi. Bunu sevinerek mi, üzülerek mi söyledi,
��kartamad�m...
1YS15
"Deney filan yapm�yorum art�k, hep rutin i�ler," diye yak�nd�. Bitkisel hayat ya��yormu� gibiydi.
226 Teo, babam� sevdi. Babam da onu.
"Yaz gelince, benim mütevaz� tekneyle denize aç�lal�m, bal�k tutal�m efendim," dedi co�kuyla.
Babam� ne�elendirdi, heyecanland�rd�. . ,.; Ne tuhaf, o ikisi birbirleriyle konu�urken, kendimi çok
yaln�z hissettim ...
Cem'le, Ay�e Nur'un nikâh�na halam, kocas� ve k�zlar� da geldi. J Cem, babam�n ailesiyle ili�ki
kurmu�, y�llard�r bu ili�kiyi sürdürüyor- .1 mu�. Aferin ona! Hem aile gelene�ini koruyup doktor
oldu, hem de parçalanan aile ve geçmi�imize sahip ç���yor.
Bu gidi�le, Cem'i yak�nda iki bebe�i ve kar���yla, i�levsel bir araban�n içinde, akraba ziyaretlerine
giderken görece�iz diye dü�ünüyorum. Elinde Baylan'dan al�nm�� çikolata kutular�yla...
Ernesto'nun â��k olmas�na sevindim. Zavall� Elvis, â��k bile olamam���� ömrü hayat�nda.
Yine bir konkura haz�rlan�yorum. Bu kez eve kapand�m. Bir devlet hastanesi, büyük bir proje.
Asl�nda konkurculann ya çok genç, ün- j süz, paras�z ve deneyimsiz ya da ya���, ünlü, zengin ve
prestij dü�künü f olduklar��� söylüyorlar. Ben, ilkine dahilim herhal!
Çok uzun yazd�m. Umar�m ba����� ���irmedim Selen, ama sana yazarken, seninle konu�ur gibi
rahatl�yorum.
Her �ey için te�ekkürler.
Selamlar,
Nilsu B.
12
"Her Apaçi'nin, çok yak�n bir beyaz dostu olmal���r!" Cahide Han�m'dan ne zaman söz edilse,
Nilsu'nün içini serin bir huzur ve incecik bir sevgi dolduruyordu. inanan' birinin camiye ya da
kiliseye giri�inde, böylesi bir duyguyla hafifledi�ini dü�ünüyordu.
Caretta caretta'larm korunmas� ve Dalyan'a yap�lacak turistik
tesislerin durdurulmas� kampanyas� için Türkiye'ye gelen Berlinli bir grup 'ye�il' ö�renciyle Bo�az'�
geziyorlard�.
Ba��ndan beri son derece samimi, verimli ve iyi ileti�im ba��yla kurulmu�, bir ortak çal��mayd� bu.
Berlin Teknik Üniversitesi'nde yüksek lisans çal��mas� yapan gençler, hem kendi bilgi ve
deneyimlerini aktarmakta, hem de Türkiye'nin kültür ve çevre konular��� ö�renmekte istekliydiler.
Grupla birlikte güneye inecek olan Teoman, son günkü istanbul gezisine Nilsu'yu da davet etmi�ti.
Klasik turistik duraklardan sonra ilkyaz�n bunaltmayan güne�ini payla�arak, Bo�az'da bir çay
bahçesinde dinleniyorlar. Hepsi bahçenin bir kö�esine da��lm��, küçük gruplar içinde sohbet
ediyorlard�.
Havada uçu�an ingilizce ve Almanca sözcükler aras�nda, Teoman'�n enerjik sesini duydu Nilsu.
Nerede oldu�unu aran�nca, arkas�nda bir masada, sar���n bir Berlinli k�zla sohbet etti�ini gördü.
Ama ortaya at�lan Apaçili cümlenin, kendine yolland����� anlad�. Yüzüne kocaman bir gülümseme
yay�ld�. Birlikte çay içip, plans�z kentle�menin yaratt��� görüntü kirlili�ini konu�tu�u iki gençten
izin isteyip, Teoman'�n yan�na gitti.
"Beyazlara güvenen yerlilerin sonu, daima felakettir. Çünkü beyazlar tehlikelidir!" dedi.
"O bir Apaçi'ydi, bu bir. Her beyaz tehlikeli de�ildir, bu iki. Bir üçüncüsü var, ama..."
"Neymi� o üçüncüsü?"
"Birlikte çay içip, sohbet etti�in o delikanl�lardan k�rm��� saçl� olan�, en tehlikelisidir, bu üç."
Muzip bir ifadeyle gülümseyerek bak����lar.