BUKET UZUNER (1955, Ankara), Hikâye, gezi ve roman yazarıdır ...

en yirmi ya��nda, birkaç ili�ki eskitmi� genç bir kad�nd�m; art�k kanepe üzerindeki yast�kla,
battaniyenin ne anlama geldi�ini bili-138 yordum. Biliyordum bilmesine de, kondurmaktan
korkuyordum.
Mutfak da, sava� alam gibiydi. Lavabo kurumu� bula��klarla dolmu�, tezgâh�n üzerine kuru ekmek
dilimleri y���lm����. Buzdolab� bombo�tu, çaydanl�k yanm����. Halbuki hem babam, hem Selen J son
derece titiz ve düzenli insanlard�. Ama mutsuzlu�un ilk patolojik belirtisi, köklü al��kanl�klar���
terk etmek ya da abartmakt�r, l , Uykusu k�t birisi uzun uzun uyumaya ba�lar, sigara içmeyen
sigaraya dadan�r, titiz olan serke�li�e, konu�kan bir ba�kas� sessizli�e gömülür. Yemek sevgisi
oburlu�a, içki sempatisi alkolizme, karam-1 sarl�k zifiri karanl��a dönü�ebilir.
Banyodan ç�kt���nda güçlükle kendine çekidüzen vermeye çal��- j m��, ama becerememi�,
darmada����k ve �slak bir kad�n vard� kar��mda. Elinde mendil yerine, bolca tuvalet k���,
yüzünde a�la-1 maktan yorgun, birer çizgi gibi kalm�� gözleri vard�. Bir koltu�a l çöktü kald�.
Bekledim. Ç�t yoktu! H�zl� h�zl� soluk al�p veriyor, ken- j di içinde, uzun bir yolculu�u
sürdürüyordu.
Usulca kalkt�m, mutfa�a gidip, iki fincan y�kad�m, çaydanl��� temizleyip, su kaynatt�m. Kavanozun
dibinde kalan kahveyi fincanlara bölü�türüp, kaynam�� suyla kar������rken, içim titreyerek
dü�ünüyordum. Ne olacakt�� �imdi? Ne yapacaklard�? Tanr�m, babam Selen'siz nas�l ya�ard�?
(Babam m�, ben mi?)
Elimde kahvelerle salona dönüp, pencereleri açt�m. Teras�n hali de berbatt�, bitkiler susuzluktan
boyunlar��� bükmü�tü. Selen'e bakt�m, donmu� gibi oturuyordu. Tek ya�am belirtisi, arada bir
burnunu çekmesiydi. Ç���p çiçekleri sulad�m çabucak. Asl�nda hamaratl���m, dü�ünmek için vakit
kazanmak gereksinmesinden kaynaklan�yordu.
Tekrar yan�na döndü�ümde kahveler ��������. O öylece oturuyordu. Al��� gözüyle bakt�m ona. Bir
jean pantolon giymi�ti, bir de kazak. Kaza��n diki�leri d��ardayd�, ama o, kaza�� ters giydi�inin
fark�nda bile de�ildi. Ayaklar� ç�plakt�, ü�üyor olmal�yd�. Yatak odas� olarak kulland�klar� bölmeye,
bir çift çorap getirmek için gitti�imde Hint perdeli dolaplar�n bir k�sm���n bo� oldu�unu gördüm.
Bombo�! Babam�n e�yalar� yoktu. Yata�a bakt�m, pijamalar�
da yoktu. Ko�arak Selen'in yan�na döndüm, sesim ç�ld�rm�� bir tonla yank�land� yorgun duvarlarda:
"Konu�sana Allah a���na Selen! Neler oldu bu evde?"
Varl����� ilk kez ayr�msam�� gibi �����nl�kla bakt� bana. Belle�ini yitirmi� gibi uzun uzun inceledi
beni. Sanki kim oldu�umu ç�kartmakta zorlan�yor gibi bir hali vard�.
Korktum. Selen'in akl��� yitirdi�ini san�p pani�e kap�ld�m. Kahve dolu fincan� al�p, dudaklar�na
dokundurdum. Irkildi. Gözlerini k�rp����rd�. Sonra küçük bir çocuk gibi a����� açt� ve ben ona
kahvesini yudum yudum içirdim. Titremeye ba�lad�, battaniyeyi omuzlar�na dolad�m, arkas�na
yasland�, yutkundu üst üste. Her �ey öyle inan�lmazd� ki...
Ba���� bana çevirip, tan�yarak bakt���nda yine a���yordu. Babam� ne çok seviyor olmal�, diye
dü�ündüm, içim titredi. Acaba bir gün, ben de bir erke�i böyle çok sevebilecek miydim? Buna
de�ecek birine rastlayacak m�yd�m? Birini böyle çok sevmeye de�er miydi? "Bir insan, bütün
hayat� boyunca, ancak bir tek ki�iyi çok sevebilir," demi�ti babas� Mike'a.
Korktum. Birini böyle çok sevmekten çok korktum. Çok sevmek, ac� getiriyor besbelli...
"Baban�..." sustu, sesi kal�nla����, ya�lanmam�� kap� gibi g���rd�yordu. Konu�mu�tu sonunda. Evet
babam�, ama ne?
"Baban� terk ediyorum Nüsü!"
139
En üsteki kitab�n ad�: 'The Road Less Travelled'd�.1 Kapa���� açt�m, Selen'e ithaf edilmi�ti:
"To Selen, With love. Michael McClure2."
Benim Mike, babam�n Selen'ine kitap arma�an etmi�ti demek! içimi incecik bir alev yalad�, geçti.
Bütün sevdi�im erkekleri elimden mi al�yordu Selen? Nas�l yap�yordu bunu?
1. En Az Gidüen Yol (Y.Ç.) Dr. Scott Peck.
2. Selen'e sevgilerle, Michael McClure (Y.Ç.)