BUKET UZUNER (1955, Ankara), Hikâye, gezi ve roman yazarıdır ...

Yüzüne dikkatle bak�p, benimle ne konu�aca���� tahmin etmeye çal���rken, hâlâ liseli bir k�z
oldu�umu dü�ünüp öfkeleniyordum. Liseli bir k�za ö�üt verilir, ders verilir. Yine ve hâlâ Selen'le
��it olamay�����n öfkesi içimi yakarken, bir yandan da art�k bir cinsel hayat�m oldu�unu anlamas�,
bu bilgiyi kullanabilece�i dü�üncesiyle, ondan çekmiyordum. Dikkatle yüzünde bir ipucu arad�m,
her mimi�ini izledim.
Gözlerinin derinine gizlenmi� o eski p���lt��� gördüm, o s�rada: Dürüst, kendine güvenen, ak�ll�
insan p���lt�����. Rahatlatt� bu beni. O, eski Selen'di, de���memi�ti ve beni hâlâ etkiliyordu.
"Annenle ili�kini pek bilmiyorum Nilsu, ama tahmin ediyorum. Baban�, evet, onu oldukça iyi
tan�yorum. Sana gelince, seninle ilk tan��������z andan itibaren, birbirimizi çok iyi alg�lad�k
san�yorum..."
Yine beni ����rtm���� Selen! Do�rusu cebimde do�um kontrol haplar��� bulup, beni alelacele
görü�meye ça����nca, bekâret, cinsel hastal�klar (henüz A�DS gündemde de�ildi), gebelik riski,
erken annelik sorunlar� ya da evlilik üzerine konu�acak sanm����m.
"Tan��������z gün, o bal�k lokantas�nda çok duyarl�, kafa tutan, zeki ve güzel bir k�z çocu�u vard�
kar��mda. Babas�na tutkun, olup-bitenlerden çok tedirgin, ortada kalmaktan, terk edilmekten, en
çok da babas��� yitirmekten korkan bir k�z çocu�u... Beni hem be�enen hem de bir 'umac�' gibi
gören, taze bir genç k�z."
Sustu, kahvesinden bir yudum ald�. Nefes almaktan bile çekinerek, onu dinliyordum. Nereye
getirecekti sözü, beni neden ça��rm����?
"Baban�, seni ve ili�kilerinizi tan���kça, be� a����, be� yukar� aile topografyan��� da ç�karmak güç
olmad�."
Neden sözü doland���yordu? Neden as�l noktaya gelmiyordu? Yoksa, o da m� çekiniyordu?
"Nefis bir baban var. içten, canl�, sevgili, kocaman yüre�i olan bir insan. Çocuklar��� çok seviyor,
ikinizi de... Annene gelince, onun da kötü birisi oldu�unu sanm�yorum..."
Can�m s���lm����. Art�k annemle babam� tart��maktan b�km����m. Ben vard�m, benim hayat�m,
benim sorunlar�m... S���ld����� anlamam����. Kafas���n içinde o uzun yolculuklar��� yap�yordu
besbelli. Ama bekleyemedim, gençli�imin verdi�i sab�rs�zl�kla, bencillik ettim.
"Beni art�k ilgilendirmiyorlar!"
Gülümsedi. Yüzüne o tan�����m, canl� renkler yay�ld�. "Zaten bunun için seni ça��rd�m ya Nilsu!"
Nas�l yani? Ne demek �imdi bu?
"Senin art�k genç bir kad�n oldu�unu, ikimizin yeti�kin - ama
ti®
al�nt�larla de�il - gerçekten yeti�kin insanlar gibi konu�abilece�imizi dü�ündüm ben..."
Sesinde biraz çekingen, biraz yorgun, çokça k�rg�n tonlar vard�. Ba���� fincan�na sakl�yor gibiydi.
Bu kez gerçekten meraklanmaya ba�lam����m. Ne olabilirdi? Ne olmu�tu? Bir �eyler oluyordu, bu
kesin!
"Hiçbir �ey anlamad����� söylersem, beni aptal m� bulursunuz Selen?"
"Hay�r. Senin zeki oldu�unu biliyorum. Ama bunu söylersen, aram�zdan 'baban� elinden alaca��m'a
dair o yersiz ku�kular�n çekilmi� oldu�unu anlar�m."
Sus pus oldum. Üç y�ll�k yolun bütün dikenleri, bütün çukurlar� yok olmu�tu sanki. Üstelik bu kez
utanc�mdan k�zarmadan, rezil olmu�lu�un içinde saklanacak delik aratan, berbatl���na
yakalanmadan... Çok sonralar� bunu, 'hazmederek ya�amak' olay�yla aç�klayacakt� Teo.
"Çünkü arkada� olacaksak, önce ceplerimizi bo�alt�p, içinden ç�kanlar� cesaretle ve içtenlikle
gözden geçirebilmeliyiz!"
Ceplerimizi mi? Do�um kontrol haplar��� m�? Yüzüme, �slak pisli�e basm�� gibi bir irkilme ifadesi
yay�lm�� olmal�.
"Mecazi anlamda söylemi�tim ceptekileri," dedi Selen gülümseyerek.
"Haplara gelince; korunuyor olu�una sevindim. Bu markay� nereden bulabildi�ini merak ettim
yaln�zca, Amerika'dayken ben de ayn����� kullan�rd�m da. Türkiye'de bulamad�m ayn� haplardan.