BUKET UZUNER (1955, Ankara), Hikâye, gezi ve roman yazarıdır ...

müz ili�kimiz, gizlili�in do�as� gere�i heyecanl�, Mike'�n ki�ili�i ve altyap��� nedeniyle de renkli,
zengin ve çok e�lenceli geçti. Gerçekten de, onun gibi birine denk dü�en ilk ili�kim büyük bir
�anst� ve ben ikinci kez, bana 'okul' olacak, az bulunur bir insana rastlam����m.
Mike'dan çok �ey ö�reniyordum ama daha önemlisi; o, eksik-lendi�im güven ve sevgi duygular�na
doyuruyordu beni. S�cakt�, dürüsttü, içtendi. O da Selen gibi, kad�nlar�n ve erkeklerin gözlerine
ayn� gözbebe�iyle bak�yordu. Mike, ne söylemek istiyorsa, onu söyleyen biriydi. Ku�ku, suçluluk
ve minnet yüklemiyordu insana. Hiçbir zaman! T�pk� Selen gibi, ama ba�ka biçimde, o da, insan�n
kendine sayg� duymas�yla, ba�kalar�na duymas� aras�ndaki ili�kiyi ö�retti bana.
"Evet, Hemingway hayata bir kavga, bir oyun, bir gösteri olarak bakm����r, ama asl�nda en çok bir
aray����r ya�am, onun için.
"Gerçekte ondan çok önce ya�am��, çok daha kavgac�, ayk��� ve uyumsuz biri vard� ki, beni
Hemingway'den daha fazla etkiledi�ini itiraf etmeliyim."
Jack London'd� bu! Aram�zda bizimle ya�ayacak iki insandan biri oydu, öbürü de Hemingway.
Zaman zaman bu ikisini evin — Mi-ke'�n evi - içinde dola��p, sigara, içki içerken, bizimle
tart���rken görür bile olacakt�m. Bunlar, Mike'�n ki�ilik zay�fl���ndan çok, kendi geçmi�inin, ba�a
��kamad��� önemli bir bölümüyle hesapla��rken dayand��� iki ki�iydi. Galiba, benim içimdeki
güven eksikli�ini dolduran Mike'�n ya�am�nda, benim doldu�um bo�lu�un ad� 'inti-har'd�.
"London, bazen bilinçli, ço�u zurnan bilinçsiz olarak, içinde çeli�en iki kar��t uç aras�na kurdu�u
incecik köprüde, son derece rahats�z ya�am����r. Hem düzenli, yerle�ik, hem serüvenci, serseri...
Sonunda elbette böylesi kar��t iki ki�ilikten biri bask�n ç���p, öbürünü yok edecek, böylece huzura
kavu�acakt�. Do�al olan budur!"
Böyle zamanlarda yere oturmu�, ya müzik dinliyor ya da yemek yiyor olurduk. London ve/ya
Hemingway konu�ulduktan ya önce, ya da sonra sevi�irdik.
"Ama London, özellikle isteyerek bu kar��t ki�iliklerini besledi, semirtti, bir arada korudu ve
onlar�n kendini yok etmesine izin verdi. Ba�ka bir �ey yapamazd�, aksi halde hiç ya�ayamazd�!"
Annemin intihar etmedi�ini, biyolojik olarak canl� say�ld��� Mike'a itiraf etmeyi çok istedim. Fakat
bu gerçe�i ö�renmesi, ili�ki-, mizin büyüsünü bozacakt�. Sustum. Bir türlü söyleyemedim, ama hiç
beklemedi�im, hiç hesap etmedi�im bir olay, bana korkulu kikalar ya�att�. Yalan��� ö�renecekse,
benden ö�renmeliydi hiç de�ilse...
Ortaokul ve liselerde her sömestr bir kez yap�lan 'veli gününe" > notlar��� ö�renmeye giden
babam, Mike'la görü�mü�tü. Panik] içindeydim, elim aya��m dola������. Ya Mike konu�tuysa... Ya
gerçe�i ö�rendiyse... Günlerce Mike'dan kaçt�m. Sonunda dayanamay�p babama telefon ettim.
Beni yeme�e ç�kartt� 'babamlar', ertesi gece. Geçen y�l ilk sö- i mestir iki zay�f getirip, sonra 'orta
halli' biçimde s���f geçmi�tim. Babam bu y�lki notlar�mdan ho�nuttu. Hatta yine 'takdirname'
umdu�unu laf aras�na s������rd�. Asl�nda böyle saplant�lar� yoktu, ama san���m Selen'e övünmeyi
seviyordu.
"Bir de �u Amerikal� genç adam var, ad� neydi?" ;
Genç adam m�? Mike m� genç? Otuz üç ya��nda, koskoca adarnj
o yahu! |
"Michael, evet o! Seni ne çok övdü bana Nüsü, bir busen...**;
Bilmez miydim?... Peki sonra sonra... ;
"öyle uzun konu�tu ki, arkamda homurtulu bir kuyruk olu�-J
tu." Ne dedi? Neler söyledi?
"Çok ak�ll�, duyarl� ve güçlü oldu�unu söyledi. Müthi� gururland�m. Bir baba için, daha güzel ne
olabilir ki? Vallahi Selen, adam - edebiyat ö�retmeniymi� - Nilsu'dan bahsederken, gözleri parl�- -j
yordu. Gerçi notlar� yedi, sekiz gibi, ama olsun..."
Babalar�n ço�u gibi, küçük k�����n büyüyüp, bir genç k�z oldu�unu fark edemeyen, fark etse bile
kabullenemeyen babam, Mike'in heyecan�ndan en ufak bir ipucu bile ç�kartamam���� besbelli, öte
yandan, ya o da, annemin ya�ad���na pek inanm�yordu ya da erkeklere özgü 'birinci tekil �ah�s',
cümleleriyle, Mike'a annemin ya�ad���na dair bir ipucu verememi�ti.