BUKET UZUNER (1955, Ankara), Hikâye, gezi ve roman yazarıdır ...

Kendini çekmek istedi Nilsu. Çok rahats�z oluyordu Deniz'in yan�nda Teoman'la sarma� dola�
olmaktan. B�rakmad� onu Teoman, bast�rd� dirse�iyle. Bir süre çeki�tiler, bir iti� kak�� ba�lad�.
Onlara bak�p güldü Deniz.
"N'ap�yorsunuz öyle siz?"
Teoman da güldü.
"Ne bileyim ben, Nilsu'nun icatlar�..."
"Siz sörf yap�yor musunuz Nilsu?"
Hay�r, hiç denememi�ti.
"isterseniz size ö�retirim ben."
Neden bu kadar iyi davran�yordu bu küçük k�z kendisine? Neden babas��� k�skan�p, surat
asm�yordu, h�rç�nla��p tats�zl�k ç�karm�yordu? Neden hiç annesinden söz etmiyordu, karde�ini
anlatm�yordu? Baba-k�z Nilsu'ya bak�yor, bir �ey bekliyorlard�.
"Ne var?" diye ����rd� Nilsu.
"Sörf ö�renmek istiyor musunuz diye bekliyoruz, a�����z aç�k, Nil Sultan�'n�," dedi Teoman.
234 "Sörf? Hay�r, sörf ö�renmek istemiyorum!" Sesi biraz sert ç�km����, kendine k�zd�.
"Ben de size bir �ey ö�retece�im diye sevinmi�tim," dedi Deniz.
"Valla bu k�z senden yaln�zca on iki ya� büyük ama benimle ya-�ayal� beri ya�land� Deniz; bana
benzedi!" diye güldü Teoman.
"Asl�nda isterdim ama, beceremezsem diye korkuyorum galiba," dedi Nilsu, durumu kurtarmak
için.
"Ba�araca����za inan�rsan�z, mutlaka ba�ar�rs���z," dedi Deniz gururla. Teoman gizli bir �eyi
aniden aç��a ç�karm�� gibi h�nz�rca yakalad� k�����.
"Bu, 'Bilge Zeynep'ten galiba?" diye güldü.
"Evet baba." Kikirdedi Deniz, baba-k�z güldüler.
"Benim annem," dedi Nilsu'ya dönerek Deniz. "Annem, çok bilmi�tir. Her �eyi o bilir! Asl�nda iyi
insand�r ama, çok ukalâ! Tabii onunla ya�amak da kolay de�il." Eliyle olmayan yakas��� silkeler
gibi yap�p, güldü, öylesine do�al, öylesine içtendi ki, Nilsu kendinden utand�.
"Babam�n annesi, babaannem de ukalaym�� ama, o sessiz ve derinden gidermi�, de�il mi baba?"
"Cahide Han�m bir fenomendi!" dedi Teoman gururla.
"Ülker Abla da ukalâyd� baba! Galiba babam ukalâ ve diktatör kad�nlar� seviyor diye
dü�ünüyordum ki, size â��k oldu."
"inan�lmaz bir �ey bu! Bütün bunlar gerçek olamaz," diyerek, hayretle dinliyordu onlar� Nilsu.
"Siz ne ukalâs���z, ne de despot. Bu kez babam ba���� iyi yere vurdu diye, dü�ündüm. Bence, iyi de
oldu!" Gülümseyerek babas�na yakla��� sar���p, onu saçlar�ndan öptü. Babas� da ona sar�ld�, koklad�,
öptü, sevgiye bo�du Deniz'i. Yutkundu Nilsu, dudaklar���! kemirdi, ba���� yere e�di.
Niçin hep birileri onu utand���yordu? Neden daima ondan da-»;| ha olgun davrananlar ç���yordu da,
kendini a����lanm�� hissedi-l yordu?
Hâlâ büyümek istemiyor muydu, yoksa büyüyemiyor muydu? "Gelip bize kat�lsana Nil!"
Ba���� kald�rd���nda, güverteye ekmek k���nt�lar��� serpen baba -k��� gördü. "Mart�lar için," diye
aç�klad� Deniz. "Belki içlerinde bir tane Jonathan vard�r!" Güldüler yine.
"Gelip bize kat�lsana Nilgül!" Babas� geldi akl�na. Küçük Elvis'i bulduklar� sabah, annesini ça��ran
babas���n sesini duydu kulaklar�nda. Gelmemi�ti annesi... Ama o gidecekti, o kat�lacakt�, sevdi�i
adamla, onun k�����n davetine. O, annesi gibi olmayacakt�! ü "�u sörfü, bir denesem mi acaba
Deniz?"
15
Nilsu'cu�um,
21 Haziran 1989, New York.
Kim demi� tarih tekerrürdür diye? (Sava� seven bir general mi?) Demi�lerdir de, bence haks�zlar!
Sen ve ben, benzer tuhafl�klar�n, belki de güçlüklerin içine girmi� olabiliriz. Bu belki de, bizim
ça����zda bo�anmalar�n artmas�yla aç�klanabilecek, 'güç durumlar'd�r. Ama bu, ille de ayn� 'son'a