BUKET UZUNER (1955, Ankara), Hikâye, gezi ve roman yazarıdır ...

Resmen Amerika'ya ayak bast�ktan sonra Selen'in sevgi ve özlemle açt��� kollar�yla kar��la���m,
kucakla���k.
iki y�l bazen ne kadar uzun bir zaman birimi olabiliyor. Sanl onu y�llard�r görmemi�, belki de hiç
tan�mam�� gibi yabanc�lad�� önce.
Uzun, dalgal� saçlar��� k�saltm��, küçük küpelerini irile�tirmi�, > uzun ipil ipil etekleri yerine, keten
�ort-etek giymi�ti. Çok dahJ
1. Yaln�zca Amerikal�lar (Y.Ç.)
genç, enerjik, sa���kl� ve modern görünüyordu. New York ona yaram���� besbelli.
O da beni de���mi� buldu. Haks�z da say�lmazd� yani. Genç k�zl�ktan kad�nl��a geçi�, yepyeni
çizgiler kat�yor insana. Kimi gereksiz imler, yerini zorunlu çizgilere terk ediyor. Kimilerinin yeri
de, daha sonraki y�llar�n deneyleriyle dolmak üzere bo�al�yor. Delikanl���ktan, erkekli�e geçi� gibi.
ikisinin de vakti, ki�isine göre de���iyor.
"incelen belin, dolgunla�an kalçalar�ndan çok, derinli�ine yo�unla���� bak��lar�n seni iyice
güzelle�tirmi� Nilsu."
Ses tonu ve söyledikleri, üzerimdeki yabanc���k duygusunu yok etti. i�te Selen buydu ve kald�����z
yerden devam edebilirdik...
Küçük arabas�na yerle�ip, ya�ad��� Princeton semtine gidi�imiz ve küçük, �irin dairesine giri�imiz,
tam iki buçuk saat ald�.
Birlikte geçirdi�imiz on iki gün ikimizin de eksiklendi�imiz, biraz da ertelenmi� bir anne-k�z
sevgisiyle, kentli iki kad���n dostlu�u aras�na çizilmi�, kimi zaman nostaljik tonlarda, ama
ço�unlukla parlak bir post-modern resim gibiydi.
New York'taki Amerikal�, Çinli, Avrupal� ve Türkiyeli dostlar�yla tan����rd� beni. Hep birlikte
yeme�e ç�kt�k, baz� ak�amlar sinemaya, barlara, müzik-'hall'lere gittik. Selen de tatildeydi;
sabahlar� geç kalkt�k, uzun kahvalt�lar yapt�k. Derin, yak�n, s�cak dertle�meleri, kahkahalarla
süsledik, an�lar����� ac� gülümsemelerle kesilmi�, a�lamaya gebe yutkunmalarla bast�rd�k.
Birer k�z karde�, dost, akraba olduk birbirimize, ikimiz de bunu çok özlemi�iz!
Arkada�lar���n ço�u, Selen'in özgünlü�ünün ayr���nda, kendileri de ilginç insanlard�. Selen'i
sevdikleri besbelliydi. Ama içlerinde ikisi vard� ki, onlar sevmekten öte, üzerine titriyorlard�
Selen'in. Berke ve Steven.
"Yeni bir ili�kiye henüz haz�r de�ilim," diyordu kendisi.
Bu yeni ya�am� - belki de en eski ya�am� demeliyim - yeni çevresi ve mekân� içinde, babam�,
Selen'in yan�nda dü�ünmeyi denedim birkaç kez. Selen'in evinde, metroda ve Guggenheim Müzesi'nde.
Nedense olmad�. Selen'in yan�na, bu yeni foto�raflara yakla�mad� babam, belki de iyi
oturmad�, bir �eyler havada kald�.
Can�m s���lmad� desem yaland�r. Babam�n art�k �ule Han�m'la
evli olu�u, Selen'in yepyeni bir ya�am� sürdürmesi, böylesi bir fanteziye yer vermeyecek denli
somut bir engeldi, ama yine de... Ha-Iftfc ni, annesi ve babas� ayr�lm�� bütün çocuklar�n, bütün
ya�lar�nda, *"*"**"" onlar�n birle�mesi hayalini gizlice korumalar� gibi... Selen'le babam�n ...
Onlar�n yeniden birle�mesi hayali... Benim annem intihar etti ya!
Hiç istemesem de, yeni foto�rafta Selen'in yan�nda art�k ya Ankaral� endüstri tasar�mc��� Berke ya
da Amerikal� meslekta�� Steven oturuyordu. Her ikisi de ho� insanlard� asl�nda. Babamsa,
bamba�ka bir foto�rafta, bamba�ka insanlarla bak�yordu objektife.
Albümü kapatt�m.
62
Selen'le birlikte Mike'� ziyaret etmeyi çok istedik. Böyle bir bulu�may� de���ik versiyonlarla
dü�ledik. Ama Mike, yaz��� olarak bu kar��la�maya haz�r olmad���m bildirdi. Aynen böyle: Haz�r
de�ilmi�!
"Belki sonra, ba�ka zaman. �imdi de�il. Sizi, ikinizi görmeye haz�r de�ilim. Bunu anlay��la
kar��layacak kadar tan�r ve seversiniz beni. Ba�ka zaman, gelecek sefere..."
Sustuk, kabullendik ve sessizce hüzünlendik. Oysa ne ho� olurdu, e�er...