BUKET UZUNER (1955, Ankara), Hikâye, gezi ve roman yazarıdır ...

Zeynep'ten bo�and�ktan sonra, ya�ant���nda bir tek annesi kalm����. Tek kad�n! Nergis'in resmen
bo�and��� ama kalben I��k'� bekledi�i y�llard�, herkese uzak, herkese kapal�yd�...
O dönemde yaln�zca Cahide Han�m'la yetini�i, kad�nlara yönelik bir tepki de�ildi. Hiçbir zaman
kad�nlara kar�� bir tav�r, bir dü�manl�k beslememi�ti; bu zaten Teoman'�n do�as�na ayk�����r.
O, ya�am� bir bütün olarak alg���yor ve öylece seviyordu. Kad�nlar�,
erkekleri, çocuklar�, do�ay�, hayvanlar�, henüz hiç görmedi�i uzayl�lar� - çocukken Küçük
Prens'i gördü�ünü iddia eder, birbiriyle biraz çeli�ik dü�se de, ilginç an�lar uydururdu - ve ölümü,
do�umu, ac���, sevinci, özlemi, kavu�may�, ayr�����... Teoman hepsini seviyordu.
Fakat o y�llar hem kendi ki�isel tarihinde, hem de ülkesinin toplumsal tarihinde tats�z bir dönemdi
ve Teoman'�n i�tah� kaçm����. Yaln�zca kad�nlarla de�il, hemen her �eyle ili�kisi ask�dayd�.
Çeviri yap�p, birkaç kuru� kazand��� bir ansiklopedi vard� o dönemde. Sonra yar�m kalm��, bütün
emekler bo�a gitmi�ti ama o s�ralar aksak-topal yürüyordu i�ler.
Sevinç'le ya�ad�klar���n biraz tutuk, biraz rahats�z olu�u, belki de böylesi bir döneme denk
dü�mesiyle, ilgiliydi... Belki, belki de de�il!
îyi bir k�zd� Sevinç, 'îyi' olman�n o berbat ortalamal�����, bütün özellikleriyle ya��yordu.
îyi yemek yap�yor, iyi giyiniyor, iyi öpüyor, iyi dinliyor, iyi e�lik ediyor, hiç yormuyordu: iyi
gelmi�ti!
Üç ya��ndaki o�luyla ya��yor, dünyaya, özel ya�am�na ve topluma bakarken, olup-bitenleri
anlamam��, nedenlerini bir türlü bulamam��� �����n gözlerini kocaman aç�yor, bu �����nl��� kimi
zaman çere-siz gözya�lar�na, kimi zaman da tökezleyip dü�mesine yol aç�yordu.
��ktan çok, bir dostlu�un s�cak kanatlar�nda ���nmak gereksin-mesiydi. Teoman'� Sevinç'e iten en
belirleyici güdü, buydu. Ama Sevinç ba�lanm����. O Teoman'a ba�lanm��, ayr�lacaklar�na yak�n,
çok ac� çekmi�ti. Ac����� da, 'iyi' insanlara özgü bir anlay�� ve sessizlikle, yaln�zca kendi iç
camlar��� k�rarak, incecik kanatarak ya�am����.
Belki de konu�sa, sorsa, istese, beklese ve sarssayd� Teoman'�; 'ben de var�m!' diyebilseydi, o da
heyecanlanacak, o da ba�lanacakt�. Kim bilir... Ama yapmad�, yapamad�, yapamazd�!
Arkada�� Ulla'yla, sevgilisi Teoman'� birbirlerine tan����rd���nda, art�k vaktin geldi�ini anlam����
Sevinç. Teoman'�n, Ulla'yla konu�malar�ndaki heyecanl� tonu, gülümseyi�indeki canl����� hemen
sezmi�, gözlerinde cam k���klar� kimseyi üzmeden, sessizce aradan çekilmi�ti.
175
Sevinç, daha sonra Teoman'�n bir arkada��yla evlendi ve iki k�z çocu�u do�urdu. Bazen yolda
kar��la��rlar, bazen telefonla��rlar, 176 'ailecek' görü�ürler. Siyah bukleli saçlar�na bakt���nda iki
küçük k�-z�n da 'iyi' kad�nlar olaca���� hisseden Teoman, hep merak eder: Sevinç mutlu mudur,
kocas��� sever mi? Ama hiç bilemez. Kendi sevgilisiyken de bilemezdi, �imdi hiç bilmez.
Ulla çok rahat bir k�zd�. Cinsellikten politikaya, araba yar��lar�ndan, modaya kadar her konuda
konu�abilir, çok okur, çok seyahat eder, hayat� oldu�u gibi kabul ederdi.
Ulla mücadele etmeyi sevmeyen, ama ö�renmeye doyamayan, tipik bir iskandinav'd�.
Bir turizm acentas�nda çal���yor, s�k s�k yolculuklar yap�yor -'ya�am, deneyler kazanmak için
����lan uzun bir yolculuktur,' derdi - pastel tonlarda da olsa, rengârenk ya��yordu.
Teoman'la tan����ktan sonra i�inden üç ay izin ald� ve Teoman'�n küçük, giri� kat� dairesine yerle�ti:
Orada yar� ingilizce, yar� Türkçe, bazen de Fince ve isveççe ya�amaya ba�lad�lar.
Beraberinde Hindistan'�, Himalayalar'�, Latin Amerika'y� ta���� Ulla; kitaplarla, an�larla, kasetlerle,
kuma�larla ve dialarla. Do�u felsefesiyle ilgili pek çok �ey ö�retti Teoman'a. Dalay Lama'y�, Siddartha'y�,
Carlos Castenada'y�...
Cahide Han�m da sevmi�ti Ulla'y�. Do�rusu, Cahide Han�m, o�luyla evlenmek için çabalamak
yerine, Teoman'� kültürü ve co�rafyas�yla zenginle�tiren 'kad�n'� sevmi�ti. Bu katk�lar, Teoman'�n
yazma eylemi için çok gerekliydi... ilerde...
Ama Ulla, Teoman'� da al�p Stockholm'e gitmek istedi�inde, Cahide Han�m'm gözünden dü�üverdi.
O da, öbür kad�nlar gibiydi. O�lunun yapacaklar�ndan çok, onun kendisiyle ilgileniyordu, öbürleri
gibi...