BUKET UZUNER (1955, Ankara), Hikâye, gezi ve roman yazarıdır ...

oluyorduk son y�llarda. Ya��� kalbi k���lm��, dünyaya küsmü�tü. Ak�amlar�, j benimle pek ender
konu�uyordu. Hiç sormaz, benim anlatt�kla-j r�mla yetinirdi.
Oysa ben art�k taze bir üniversiteliydim; arkada�lar�mla bir ev tutmak, daha farkl� bir hayat kurmak,
kendi düzenimde ya�amak istiyordum. Bu konuyu 'babamlar'a açt���mda, en büyük deste�i
Selen'den gördüm. Çal������ büroda bana yar�m-gün, ufak bir i� ayarlamak, ayn� eve birlikte
ta��nmak istedi�im k�zlar� bir gün da- l vet edip tan��mak fikri hep ondan geldi. Kendilerine yak�n
bir ev tutulmas� önerisiyle de, babam� tavlad�. Tek sorun anneannemdi. Onu b�rak�rsam, yapayaln�z
kalacakt�.
Anneannemi 'terk' etmeli miydim? Anneannemin hayat� m�Jj kendiminki mi önemliydi? "Kendi
hayat��� dü�ünmeyi b�rak�rsan,^ ya�am�n boyunca hep ba�kalar� için ya�ars�n ve herkes buna
al���r!"! Mike böyle derdi. Onun evinde bir bahar ak�am� oturmu�, gitar çal�p, �ark� söylüyorduk.
Bob Dylan ak�am� yapm����k, yaln�zca onun | �ark�lar��� söylüyorduk, duvarlara onun foto�raflar�n
asm����k. Mi-ke'la s�k s�k böyle ak�amlar haz�rland�k, en çok Cohen ve Dylan'a tak���rd�. Ben de
zevkle kat���rd�m ona.
Birkaç kez üsteledim ama ba�ka bir yorum yapmad�.
"Anneannen senin mutlulu�unla mutlu olacakt�r. Nas�l mutlu olursan, onu seç!" Selen daha pratikti.
Böylece anneannemi mutlu etmek i�i sonunda benim omuzlar�ma yüklenip kalm����.
Nihayet karar verdim, iki arkada��mla 'babamlara' yak�n bir apartmanda bir daire kiralad�k.
Üçümüz de ailelerimizin - benim babam ve bir anlamda Selen'in - yard���yla evi dö�edik, yerle�tik.
Sevimli ö�renci evlerinden biri! ilk deneylerin, mutluluk ve sanc�lar�n ya�anaca��, o ö�renci
evlerinden...
iki y�l boyunca hiç aksatmadan, haftada bir anneannemi ziyarete gittim. Bana güzel Girit
yemeklerinden ve çay saati kurabiyelerinden yapt�. Ona yeni evimi, okulumu anlatt�m, dinledi. Baz�
hafta sonlar� Cem'le yine onun evinde bulu�tuk. Anneannem, sonuna dek, karde�imle bana 'bir ev"
sundu ve bunu korudu. Ne kucaklad�,
öptü, koklad� bizi; ne azarlad�, dedikodu yapt�; hiç aksatmadan sa�lam bir kale oldu, kap����� açt�
bize.
iki y�l sonra banyoda dü�üp öldü�ünde, ölüm raporuna 'yetmi� 137 dokuz ya��nda. Beyin
kanamas�' yaz�ld�. Bence ölüm nedeni yürek kanamas�yd�. Çünkü insan mutsuzluktan ölebilir!
44
Selen o gün büroya gelmedi. Evinde de yoktu. Babam� arad�m, o da laboratuvar�na gitmemi�ti.
Evlerini arad�m, telefona yan�t verilmedi, ikisinin de nerede oldu�unu bilen yoktu, iki gün hiç haber
alamad�m onlardan. Art�k kollar�na, deneyim ve yorumlar�na ko�aca��m Mike da yoktu. Gideli bir
��ldan fazla olmas�na kar��n, yoklu�una hâlâ al��amad���m Mike'�n evinin önünden geçtim ve
anneanneme gittim. Ama ne Selen, ne de babam onu ilgilendirmiyor, bahisleri bile üzmeye
yetiyordu anneannemi. O s�ralar, üniversitede üçüncü y���md� ve doçent bir mimarla beraberdim, o
gece onun evinde kald�m.
Üçüncü gün okulda iki dersim vard�, ç����ta yine telefon kulübesi önünde a�aç oldum; yoklard�!
Büroya gitti�imde, büronun orta�� Murat Bey'in de art�k merakland����� görünce, iyice tela�land�m.
Önce polisi mi, hastaneleri mi aramal� diye dü�ünürken, babam telefon etti. Sesi berbatt�, rüyada
gibi konu�uyordu, i� için kent d���nda oldu�unu, biraz önce döndü�ünü söyledi.
"Beni merak etme k���m!"
ilk kez bunu söylüyordu, çok merak ettim tabii. Bir taksiye atlay�p evlerine gittim. Kap��� Selen
açt�. Yüzü bembeyazd�, gülümsemeye çal����, beceremedi, çarp�ld� ifadesi ve deh�etli bir gözya��
ya�muruna tutuldu.
"Özür dilerim Nilsu, özür dilerim..."
Banyoya ko�tu, kap��� içerden kilitledi. Kula���� kap�ya yap������p, dinledim. Su, h�nk���� ve
��çk���k sesi f������yordu banyodan. Salon karmakar���kt�. Çal��ma masas���n üzeri bo� kahve
fincanlar� ve kahve lekeleriyle kirlenmi� paftalarla doluydu. Kanepenin üzerinde bir yast�k, bir
battaniye, yüzlerce kirli kâ��t mendil vard�. Ve