BUKET UZUNER (1955, Ankara), Hikâye, gezi ve roman yazarıdır ...

"Buraya ilk geli�iniz mi?" Sesim kararl� ve sertti. Ne yapaca���� bilemez kalakalan zavall� adam,
kekeleyerek, "Pek say�lmaz," dedi.
Arkam� döndüm, rahatça giyinsin diye, ama d��ar� ç�kmad�m. Buras� bizim evimizdi ve o bir
yabanc�yd�! Giyindi alelacele.
"Ad���z ne?" diyerek döndü�ümde, art�k giyinmi� haline al��� gözüyle bakt�m ve hayretle annemin
ressam sevgilisine ne çok benzedi�ini gördüm.
"Fikret, ad�m Fikret! Sen de Nilsu olmal���n?" Sesi hâlâ kayg���yd�.
"Evet, ad�m Nilsu, Nilgül Han�m'�n k�����m." Elimi uzatt�m.
içinde bulundu�umuz ko�ullarda böyle davran�yor olmama adamak�ll��������� anla��lan Fikret'le el
�������k. Keyfîmden çatlayarak, onun hâlâ endi�eli, "memnun oldum," deyi�ini dinledim. Zafer
kazanm����m.
"Ressam olmal�����z," dedim,
"Ben mi?" dedi ����rarak. Yamuk yumuk gülümsedi sonra.
"i�adam���m ben."
"ö�renciyim ben de. Liseye ba�lad�m bu y�l."
"Biliyorum," dedi, i�adam� Fikret. Uzan�p, eskiden üzerinde babam�n
dergilerinin durdu�u ba�ucu sehpas�ndan bir sigara ald�. "Biliyorum. Ayr�ca, en çok Björn
Borg'u sevdi�ini de biliyorum." 96 Çocuklar������rtmak çok kolayd�r, gençleri ����rtmaksa hiç
de zor de�ildir. Çok ����rd�m. O tepeden bakan, o kendine güvenen güçlü maskem pattadanak
dü�tü.
"Nereden biliyorsunuz?"
Annem h���mla odaya girdi. Üzerinde bornozu vard���imdi.
"Hâlâ burada m���n sen? Do�ru odana, mar�! Seninle sonra konu�aca��m!"
Ürktüm. F�rt�na gibi esiyordu annem. Yine de merak�ma yenilip, çekingen sordum: "Annem mi
söyledi size Björn Borg'u?" Belki de annem beni sand���mdan çok seviyor, benimle gurur duyuyor
ve beni sevdiklerine anlat�yordu. Belki de ona haks�zl�k ediyordum...
Sigaras��� art�k rahatlam�� ve toparlanm�� olarak içen i�adam� Fikret:
"Hay�r, odan�n duvar�nda resmini görmü�tüm de!" dedi.
29
Yerli filmlerde her �ey olup bittikten sonra ortaya ç�kan polisler gibi aniden beliren anneannem,
gözlerini ovu�turarak 'bizim ev'e geldi�inde, TV önünde portakal yiyen Cem'i, odamda gizlice
��layan beni ve antrede alçak sesle i�adam� Fikret'le tart��an annemi bulmu�tu.
Anneannemin geldi�ini duyunca hemen yanlar�na gittim.
"Fikret Bey, bu annem!"
Ne Fikret Bey'i, ne de annemin havada as��� kalan elini gören anneannem, öfkeyle evi koklad� ve
olup bitenin kokusunu ald�.
"Fikret Bey ç���yordu galiba, güle güle," diyerek onu kovalad� önce. Sonra Cem'i ve beni alarak
kendi evine götürürken, bir yandan da annemi azarl�yordu:
"Kendi kuyunu kaz�yorsun Nilgül! Allah'�m, sen bana sab�r ver!"
Allah, sab�r verdi anneanneme; be� ay kadar! Be� ay sonra annemle babam bo�and�klar�nda 'k�smi
felç' geçirdi ve yüzünün sa� taraf� felçli kald�, ölene dek.
Ertesi sabah annem, benimle konu�mak istedi�ini söyledi. Ona çok k���yordum. Ama Cem'i benden
daha çok sevdi�i ya da babam� terk etti�i için de�il. Anneme en çok, Björn Borg'u sevdi�imi
bilmedi�i için k���yordum.
Gitmedim, konu�mad�m annemle. Kaçt�m odadan. Bana ne söyleyecekti, ne konu�acakt�k, hâlâ
merak ederim. Bana anlatacaklar���n, ili�kimizin durumunu de���tirmeyece�ini dü�ünüyordum ama
yine de annemle yak�nla�abilmem için benim son �ans�md� o, kullanamad�m.
Belki de bana yüre�ini açacakt� annem. Belki babam� hâlâ sevdi�ini, tam onu yitirmek üzereyken,
�imdi de�erini anlad�����, ba-bams�z ya�ayamayaca���� ve art�k onu oldu�u gibi kabul edip,
ele�tirmeyece�ini anlatacakt� ?..