BUKET UZUNER (1955, Ankara), Hikâye, gezi ve roman yazarıdır ...

zaman arkada�lar�mla birlikteydim. Sinemaya gitmi�tik, pastanelerde at����rm��, parklarda iri
kahkahalar atm��, otobüs duraklar�nda kikirdemi�tik. �imdi, yaln�z ba��na okul 'k�rman�n' nas�l bir
�ey oldu�unu merak ediyordum do�rusu. Ne yapabilirdim bir ba��ma?
önce bir pastanede peynirli po�açayla çay içip kahvalt� ettim. Sonra ani bir kararla - belki de çok
önceden verilmi� sakl� bir karard� - Selen'e gitmek üzere Te�vikiye'ye do�ru yola koyuldum.
Çal������ mimarl�k bürosuna babamla bir kez gitmi�tik, ama elimle koymu�ças�na kolay buldum
binay�. Yol boyunca onunla konu�acaklar��� dü�ünüp, keyifleniyordum.
Bir kere, önceki gecenin kâbusunu payla�acakt�m onunla. Sonra asl�nda onu çok sevdi�imi
anlad����� itiraf edip, arad���m güveni ve s�cakl��� onda bulacakt�m. Nas�l da sevinecekti, kim
bilir? Gözleri parlayacak, asl�nda bir k��� olsa, mutlaka benim gibi birisi olmas��� istedi�i s�rr���
açacakt� bana. ikimiz de ayn� adam� ne çok seviyoruz diye dü�ünecektik.
iyi ama nas�l anlat�rd�m ona? Babam�n annemle, kendisini aldatm�� oldu�una dair ku�kular��� nas�l
açabilirdim ona? Belki de asl� yoktu endi�elerimin? Sonra, �u cinsellik üzerine meraklar���,
heyecanlar���, babamla onun ya�ant���na dokunmadan nas�l aktarabilecektim? Ya annemi, annemin
intihar etti�i yalan��� nas�l aç�klayacakt�m?
Selen'in bürosu önünde dolan�p, durdum. Belki bir saat, belki iki saat, tam kestiremiyorum. Sabah
rüzgâr���n ci�erlerime i�lemesi bile, içeriye girmemi kolayla���ramad�. Hemen orac�kta, o
pencerenin ve kap���n ard�nda, elinde babam�nkine benzer iri bir fincanla, bulursa kahve - ailesi
Amerika'dan yolluyordu - bulamazsa çay içerek bilgiç bilgiç konu�uyor ya da dü�ünceli bak��larla
çal���yordu. O kadar yak�mmdayd� ama gidemedim, ona ula�amad�m. Cesaretim, benzin deposu hiç
beklenmedik biçimde bo�alan bir araba gibi yolun ortas�nda b�rakm���� beni. Tutulup kald�m: ufak
ve aptal hissettim kendimi.
Bugün, bu sat�rlar� yazarken, "e�er o gün, o kap�dan girebilmi� olsayd�m..." diye dü�ünüyorum da;
insan ya�am���n ne çok 'e�er', '.. .sayd�m/seydim'lere ba��� oldu�unu, tesadüf ve rastlant�lar�n
ya�ant����� nas�l yönlendirdi�ini görüyorum. Bir de o ufak tefek, kü-
IYS8
113
çük kararlar�����n, hayat ak������� nas�l irice etkiledi�ini... Görüyorum ama, bu görü�, hâlâ
kontrolü tamamen elimde tutamay���m-114 dan ötürü biraz öfkelendiriyor beni.
O gün Selen'le konu�abilseydim, belki de aram�zdaki benim geli�tirdi�im duvar kalkacak,
gereksindi�im güven ve sevgiye kavu�acakt�m. Bilmiyorum, bilemiyorum. Kim bilebilir ki ?..
O serin ilkyaz sabah�, uzunca bir süre Selen'in bürosunun önünde dola���ktan sonra, aylak aylak
gezinerek istanbul'u dola���m. Sonunda so�uktan donmu�, müthi� çi�im gelmi� olarak, Soley
Apartman� ikinci katta buldum kendimi. Zili hiç tereddüt etmeden çald�m. Okuldan henüz dönmü�
Mike, kap��� açt���nda ����rd�.
"Nilsu, gel içeri, ne bu halin?" Kolumdan tutup içeri çekti beni.
Evi, her an yolculu�a ç�kacak bir insan�n paketleme ve bavul haz�rlama hummas� izlenimini
veriyordu. Sonradan onun böyle da����k bir dekorla kendini güvenli hissetti�ini, gezgin ruhunu
besledi�ini ö�renecektim.
��cak bir fincan kahveyle, konyak ikram etti bana. Ellerim, burnum, kulaklar�m ve ayak
parmaklar�m hissizle�mi�ti. Kesik kesik öksürüyor, �iddetli ba�������yla sallan�yordum.
"Açl�ktand�r!" te�hisini koyup, bana f�st�k ezmeli sandviçler haz�rlad�.
"Peanut butter is good for everything!" Sonra bir 'country' plak yerle�tirdi pikab�na. Daha iyiydim.
Tuvalete gittim. Rahatlam�� ve temizlenmi�tim.
Mike'�n evindeydim. Ona delice hayran de�ildim, onu k�skanm�yor, ondan korkmuyordum. O ne
babamd�, ne de babam�n sevgilisi, ne de annem, ama galiba hepsiydi!
"Ne oldu Nilsu? Evde bir �eyler mi ya�ad�n, yoksa erkek arkada��ndan m� ayr�ld�n? Okula da
gelmedin bugün?" Sustum. Hiç konu�mad�m. Yorgundum. Art�k konu�mak, sormak, yan�tlamak,
yarg�lamak ve savunmak istemiyordum. Bir limana s���nmak, k�vr���p uyumak istiyordum. Hiç
kimseyi, hiçbirini istemiyordum. Uyuklar gibi konu�tu�umda duyduklar�ma inanamad�m.