BUKET UZUNER (1955, Ankara), Hikâye, gezi ve roman yazarıdır ...

Baz�lar�, dünyan�n tekdüze, insafs�z ve teksesli bir gezegen olmas��� k�l pay� farkla, bu gibi
insanlar�n varl�����n engelledi�ini söylerler. Art�k onlar�n yüzsuyuna m�, yoksa onlar�n yüzünden
mi; bilinmez...
3*.
O y�l öyle çok arkada����n anne ve babas� bo�and� ki, kendi aram�zda o çocuklara özgü
ac�mas�zl�kla birbirimize sata��r olmu�tuk. "Seninkiler hâlâ bo�anmad�lar m�?" "Ay ne demode
ailen var öyle..." Gülüyorduk sonra da: Hah hah ha!!! �imdi o arkada�larla s�k s�k rastla��yoruz
hayat�n içinde ve kimse öyle çok gülmüyor art�k...
Evini ve e�ini terk eden anne/baba, o s�ralar yine pek moda olan bir ba�ka �eyi yap�yor ve
Akdeniz'de yeni yeni ke�fedilen küçük kasaba ya da köylere gidiyordu. Yak�n çevremizde ya�ayan
ilk terk ve bo�anma olay� annemin kolejden s���f arkada�� Sevin Teyze'nin ba��na gelmi�ti. Kocas�
Semih Amca, önce evini terk etmi�, sonra Bodrum'a yerle�ip, tiyatro sanatç��� genç bir k�zla
ya�amaya ba�lam�� ve orada bir lokanta i�letmeye koyulmu�tu. Elektrik mühendisi olan Semih
Amca'n�n ard�ndan hemen herkes onu ay�plam��, annem Sevin Teyze'yi teselli etmi�, ben k�zlar�
idil'e ac������m ama, çok k�sa bir süre sonra hemen herkes benzer bir parçalanmay� ya�amaya
ba�lam����. Her �ey öyle çabuk oluyordu ki, ço�u çok gençken evlenip otuzlu ya�lar�nda 'boyu
kadar' çocu�a kar��an bu aileler ve biz çocuklar� adeta bir moda olu�turuyorduk. Bugün de 'ailenin
kutsall���na' ya da 'kad�n-erkek' ili�kisine kat� bakan bir insan de�ilim ama, ailesiz büyüyen
çocuklar�n mutlaka eksik bir duygusal yanlar� oldu�unu çok iyi biliyorum. Bu en 'mükemmel'
romanda bile, ciddi bir gramer hatas� gibi, iz b�rak�yor belleklerde...
Asl�nda pek bir fark� yoktu. Ha anneniz gitmi�, ha baban�z... On dört-on be� ya�lar�nda bile olsan�z
aldat�lm��, yaralanm��, aptal yerine konmu� gibi hissediyorsunuz kendinizi. Yani haks�zl��a
��ruyor-sunuz. Anneniz mutlu, son y�llarda hiç görmedi�iniz denli ne�eli ve canl� görünüyor.
Baban�za bak�yorsunuz; biraz �����n, biraz uyu�mu�, ama kendi deyimiyle 'art�k bir karar
verebilmekten ötürü kafas� dinç' bir adam oluvermi�. Mutsuz ve huzursuz olan bir tek sizsiniz!
Annemin dansl� ak�am yemekleri, hareketli ve gösteri�li sosyal ya�am beklentileriyle, babam�n
çal��ma tutkusu, meslek a���, her gün artan hobileri, tek ba��na bir laboratuvara kapan�p, günlerce
dünyay� unutu�unda ve yeniden an�msay���ndaki - bana o y�llarda masum gelen - heyecan�n, bir
türlü bulu�amay���ndaki yo�un dü� 22 k���kl�klar� art�k en çok sizin üstünüze ya�maktad�r.
Birinin uzun içki kadehlerinin kristalinde parlayan 'gözde salon kad���' olma arzular���n solarak,
��rç�n ve ilgisiz bir ete dönü�mesi... öbürünün kendi içinde ya�ad��� yarat��� co�kusunun öksüz
kal�p, yapayaln�z bir kenara itilmesi...
Annemin periyodikle�en iç çekmeleri, babam�n kronikle�en ilgisizli�i ya da tam tersinden okursam;
annemin kronikle�en ald�rmazl��� ve babam�n periyodikle�en umutsuzlu�u...
Havada as��� kalan arzular, hayaller, 'ke�ke'ler, 'e�er'ler, espriler, s���nt�lar, ama mutlaka hedefini
bulan i�neli sözler, imâlar ve suçlamalar!
Peki ama, hiç mi ayn���ark�lar� payla�mam��lard�? Hiç mi ayn� espriye gülüp, ayn� plânlar�, dilekleri
ve heyecanlar� yakalad�klar�, hiç de�ilse böyle sand�klar� zamanlar olmam����? Anla���klar�,
birbirlerinin gözlerine bakarak eridikleri, bedenlerinin birbirlerine do�ru kayd���, dokunu�lar�yla
�sland�klar� günler ya da anlar olmad� m�?
Annemle babam hiç mi sevmediler birbirlerini? Sevdilerse, seven iki insan nas�l ve ne zaman bunca
yitirebilir ho�görüyü, sayg��� ve ilgiyi? Do�rusu, �imdi dü�ündü�ümde bamba�ka yan�tlar
verebildi�im bu sorulara, on dört ya��mdayken çaresiz, umutsuz baka-kal�yordum.
Her yan�tta da biraz umut, biraz çare vard�r!
"Bizi de sevmiyorlar abla!"
Cem beni ço�unlukla ad�mla ça����r. 'Abla' dedi�i zamanlar kendi içinde bir sorunu vard�r mutlaka.
Birbirlerini sevmi�lerdi. Ortak yanlar� var m�yd�? Bunu çok dü�ündüm, fakat bulamad�m. Ama
annemle babam�n birbirlerini sevdiklerine inan�yordum. Çünkü ben on be� ya�lar�mdayken Björn
Borg'u çok severdim. Oysa onu hiç görmemi�, gerçekte hiç tan�mam����m. Björn Borg'a öylesine
tutkundum ki, onunla her �eyi payla�aca��ma yürekten inan�yordum.