BUKET UZUNER (1955, Ankara), Hikâye, gezi ve roman yazarıdır ...

Kalk�p gitmek istedi. Çabucak kaçmak, bir daha da Teoman'� i hiç görmemek! Hiçbir �eye
ba�lamadan, erkenden, en ba��ndan* 'terk etmek'...
Usulca çantas��� ald�, yar�m b�rakt��� meyve kokteylinin paras�-1 m ödedi. Hemen yan� ba��nda,
sanki okul servis arabalar� gürültüsü ve kalabal��� ortas�nda kaybolmu� Teoman'a hiç bakmadan^
kalkt�.
���ar�ya ç�kt���nda gecenin s�cak nefesine çarpt�. Biraz bo�ucu geldi bu ona. Derin bir soluk ald�.
Olup biteni tümden unutmak istedi�ini f���ldad� kendi kendine. Evine gidip, sular ak�yorsa, so�uk
bir du� yapmak istedi. Bir taksi arad� lo� sokakta. Eve gitmek ve unutmak, hepsi bu!
"Benim annem gerçekten Apaçi'ydi ve Apaçi olmak çok ciddi bir i�tir!"
����rarak, tan���k sesin sahibini arad� Nilsu. Teoman, kap���n öbür kö�esinde, sanki y�llard�r
oradaym�� gibi dikilmi�, sigara içiyordu. Çok sevindi�i için öfkelendi Nilsu. Ama, onun ne
sevincini, ne de öfkesini fark etti Teoman.
"Apaçi olmak, ancak onlar�n bilece�i, bir güç i�tir!" Kendi kendine m���ldan�yordu.
"Hangisi daha zor?" dedi Nilsu.
"Apaçi olmak m�, intihar etmek mi?"
"Kendi ölümünü seçebilmek, en güç olan� bu!" dedi Teoman.
"Ya�ant�mda yeterince intihar var zaten," dedi Nilsu biraz öfkeli.
"intihar eden ki�iden çok, onun terk ettikleriyle ilgiliyim ben. Çünkü her intihar, bir 'terk'tir."
Sesindeki öfkeye, biraz ac� bula��������imdi.
"Ve insanlar beni terk etmeye bay���rlar... nedense..." diye ekledi, solgun bir sesle.
Sokak lambas���n karanl���nda öylece kald�lar. Ne soka�a aç�lan kalabal�k caddenin trafi�i, ne
sokaktan geçen insanlar... Hiçbirini duymadan, görmeden, hatta bilmeden kald�lar orada, öyle, o
anda.
Pek az kad�nla-erkek birbirlerinin ruhlar���, bedenlerinden önce ç���lç�plak görebilir. Pek ço�u da,
ruh k�sm��� ç�plak olarak göremez; hiçbir zaman!
Onlar; Nilsu ile Teoman, y�llard�r bekleyip de, neredeyse inançlar��� yitirmek üzereyken, bir
mucizeyle birbirlerinin yürek gözünü gördüler. K�sac�k, çok özel bir zaman biriminde, soydular
ruhlar�m ç���lç�plak ve bütün önyarg�, bütün korkular�na ra�men, gösterdiler kendilerini...
Bedenleri bu enerji transferinden güçsüz kald�, yoruldu.
203
Birbirine do�ru e�ildi iki beden. Çoktand�r susuz kalm�� gibi, öpü�tüler orada. Sokak lambas���n
alt�nda! ,r . *
204 öpü�tüler. ' ' xr
Tek bir kez, uzun ve çok öpü�tüler. > >
��u senin Laura'yla Amanda, hani ölünce susamuru olacak kad�nla arkada��, bana bir ba�ka 'Laura
ve Amanda'y� an�msat�yor."
Teoman, Nilsu'nun evine yeni 'bo�anm�� bir erkek' olarak, ta��-nal� üç hafta geçmi�ti ama onlar bir
ya�am� payla�maya ba�lam��lard� bile.
Bir levha sunta, üç-be� ç�tayla kendine bir çal��ma masas�, geni� yatak odas���n bir duvar�na da,
pratik bir kitapl�k yapan Teoman, çabucak yerle�mi�ti oraya.
Masas���n üzerine 'sivil toplum', 'alternatif politika', 'enerji modelleri' kitaplar���, Edip Cansever,
Turgut Uyar, Cemal Süreya, Attila ilhan, Can Yücel �iirlerini ve sanat dergilerini y���� önce.
Günlüklerini yazd���, ��k bir deri kapl� defteri de oraya b�rakt� sonra.
Bu sonuncusu, kendine gösterilen güvenin büyük bir göstergesi olarak, çok etkiledi Nilsu'yu.
Sessizce minnet duydu Teoman'a; gü-venilmenin o tad�na doyulmaz sevinciyle...
Birkaç gömlek, pantolon, bir iki kazak, iki çift ayakkab�, biraz çama��r.
"i�te bütün mal varl���m bu, ba�kaca da bir �eyim yok Nil!" demi�ti gülerek.
önce, bunu ciddiye ald� Nilsu. Fakat daha sonra, Cahide Ha-n�m'�n eski, Nergis'in �imdiki evinde,
Teoman'a ait bir oda, bu oda dolusu kitab�, Kalam�� Marina'da yedi buçuk metre boyunda, ah�ap bir
yelkenli teknesi ve Ümraniye'de küçük bir marangoz atölyesi oldu�unu ö�renecekti.