Π Ε Ρ Ι Ε ΧΟ Μ Ε ΝΑ
Π Ε Ρ Ι Ε ΧΟ Μ Ε ΝΑ
Π Ε Ρ Ι Ε ΧΟ Μ Ε ΝΑ
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Ανεπιτυχείς προσπάθειες σλαβικής διεισδύσεως στην Έδεσσα 113<br />
4. Η Βουλγαρική Κοινότητα της Έδεσσας, σε επιστολή της από την Έδεσσα, με<br />
ημερομηνία 2 Οκτωβρίου 1870, προς τη βουλγαρική εφημερίδα της Κωνσταντινουπόλεως<br />
Turcija, η οποία είχε δημοσιευθεί με ημερομηνία 14 Νοεμβρίου 1870, υπογράφει<br />
σε βουλγαρική γλώσσα και γραφή ως «Vodenska Bălgarska Obština» και ότι<br />
<strong>Π</strong>ρόεδρός της είναι ο Pavel Božigrobski 185 .<br />
5. Σε επιστολή του από την Κωνσταντινούπολη (Ορτάκιοϊ), με ημερομηνία 27<br />
Νοεμβρίου 1870, προς τα μέλη της Βουλγαρικής Κοινότητας στην Έδεσσα, ο Βούλγαρος<br />
St. Čomakov τους καλεί να είναι ενωμένοι, να έχουν θάρρος και ότι σύντομα<br />
θα απαλλαγούν από το Οικουμενικό <strong>Π</strong>ατριαρχείο και θα ενταχθούν πλήρως στη<br />
Βουλγαρική <strong>Ε</strong>ξαρχία 186 .<br />
6. Ακόμη υπάρχει μια ομάδα στην Έδεσσα, οι οποίοι δηλώνουν ότι είναι Βούλγαροι,<br />
όπως αναφέρεται σε επιστολή, με ημερομηνία 1 Φεβρουαρίου 1871, η οποία<br />
δημοσιεύεται στη βουλγαρική εφημερίδα Makedonija της Κωνσταντινουπόλεως 187 .<br />
7. Οι μετέχοντες στη Βουλγαρική Κοινότητα αναφέρονται ως Βούλγαροι, όπως<br />
αναφέρεται στη βουλγαρική εφημερίδα της Κωνσταντινουπόλεως Turcija, με ημερομηνία<br />
15 <strong>Ι</strong>ουλίου 1872, όπου μνημονεύονται ως «Vodenskite Bălgari», δηλαδή<br />
«<strong>Ε</strong>δεσσαίοι Βούλγαροι» 188 .<br />
β. Η πληθυσμιακή δύναμη των μελών της Βουλγαρικής Κοινότητας: Οι βουλγαρίζοντες<br />
στην Έδεσσα, καθ’ όλην την περίοδο της δράσεώς των, ήταν μειοψηφία.<br />
<strong>Ε</strong>νδεικτικά αναφέρουμε:<br />
1. Σε επιστολή από την Έδεσσα του <strong>Ε</strong>δεσσαίου πρωταγωνιστή του βουλγαρισμού<br />
Georgi Gogov, με ημερομηνία 15 Σεπτεμβρίου 1861, προς την εφημερίδα του<br />
Βελιγραδίου Dunavski Lebed, η οποία έχει δημοσιευθεί με ημερομηνία 3 Οκτωβρίου<br />
1861, αναφέρεται για πρώτη φορά ότι στην Έδεσσα υπάρχουν 600 χριστιανικά<br />
σπίτια, χωρίς να μας δίνει πληροφορίες πόσοι απ’ αυτούς είναι άνθρωποι στων<br />
οποίων τη συνείδηση προετοιμάζεται η μελλοντική απόσχιση από το Οικουμενικό<br />
<strong>Π</strong>ατριαρχείο 189 .<br />
2. Σύμφωνα με αναφορά του <strong>Ε</strong>λληνικού <strong>Π</strong>ροξενείου Θεσσαλονίκης προς το<br />
Υπουργείο <strong>Ε</strong>ξωτερικών της <strong>Ε</strong>λλάδας, με ημερομηνία Ἐν Θεσσαλονίκῃ τῇ 27ῃ<br />
<strong>Μ</strong>αΐου 1870/, ανάμεσα στα άλλα, αναφέρεται ότι ἡ λεγομένη βουλγαρικὴ/ μερὶς ἡ<br />
ἐπιδιώκουσα τὴν ἐπικράτησιν τοῦ Βουλγαρισμοῦ ἐν τῇ/ ἐπαρχίᾳ Βοδενῶν καὶ τὴν<br />
προσάρτησιν αὐτῆς εἰς τὴν Βουλγα/ρικὴν ἐξαρχίαν ἐν μὲν τῇ πόλει τῶν Βοδενῶν<br />
ὀλιγίστους ἀριθμεῖ/ ὁπαδούς 190 .<br />
3. Ο τότε δάσκαλος και γραμματέας του Φιλεκπαιδευτικού Συλλόγου της<br />
Έδεσσας Δημήτριος <strong>Π</strong>λαταρίδης, το έτος 1874, αναφέρει ότι επί συνόλου 800 χριστιανικών<br />
οικογενειών στην Έδεσσα (και 400 οθωμανικών), ἠσπάσθησαν (τὸν<br />
185. <strong>Ε</strong>φ. Turcija, Carigrad, VI, φ. 39/14.11.1870, σ. 4.<br />
186. Pop Georgiev, ό.π., σ. 320, Νο 521.<br />
187. <strong>Ε</strong>φ. Makedonija, Carigrad, φ. 5/1.2.1871, σ. 3· Macedonia. Dokuments and Material, ό.π., σσ.<br />
274-275, No 119.<br />
188. <strong>Ε</strong>φ. Turcija, Carigrad, VI<strong>Ι</strong><strong>Ι</strong>, φ. 22/15.7.1872, σ. 3.<br />
189. <strong>Ε</strong>φ. Dunavski Lebed, Belgrad, II, φ. 53/3.10.1861, σσ. 212-213.<br />
190. Β. Ἑλληνικὸν <strong>Π</strong>ροξενεῖον, ἐν Θεσσαλονίκῃ, ἀριθ. πρωτ. 389/27.5.1870.