Π Ε Ρ Ι Ε ΧΟ Μ Ε ΝΑ
Π Ε Ρ Ι Ε ΧΟ Μ Ε ΝΑ
Π Ε Ρ Ι Ε ΧΟ Μ Ε ΝΑ
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
76 Σπυρίδων Σφέτας<br />
προκάλεσε πανικό στην Αθήνα. Η ελληνική κυβέρνηση απέστειλε τηλεγραφικές<br />
εγκυκλίους στα ελληνικά προξενεία της <strong>Μ</strong>ακεδονίας με τις οποίες προέτρεψε το<br />
ελληνικό στοιχείο να παραμείνει ήσυχο και να έχει την πεποίθηση ότι η τουρκική<br />
κυβέρνηση θα καταπνίξει το κίνημα 11 . Στον ελληνικό τύπο η εξέγερση παρουσιάστηκε<br />
ως κίνημα ληστανταρτών, αλλά και ως κίνημα Βουλγάρων πατριωτών που<br />
αποσκοπούσε στην πραγμάτωση του ονείρου της Βουλγαρίας του Αγίου Στεφάνου<br />
12 , ενώ η ανακατάληψη του Κρουσόβου από τον τουρκικό στρατό εκτιμήθηκε<br />
ως η απαρχή της καταστολής της εξέγερσης 13 . Τα όρια μεταξύ ληστή και εθνικού<br />
ήρωα δεν ήταν σαφώς διαγεγραμένα. <strong>Ι</strong>διαίτερη ευαισθησία επέδειξαν οι <strong>Μ</strong>ακεδόνες<br />
φοιτητές που σπούδαζαν στην Αθήνα και ο Κεντρικός <strong>Μ</strong>ακεδονικός Σύλλογος.<br />
<strong>Π</strong>άνω από 150 φοιτητές προθυμοποιήθηκαν να μεταβούν στη <strong>Μ</strong>ακεδονία για να<br />
πολεμήσουν κατά των Βουλγάρων και για τον λόγο αυτό ζήτησαν την άδεια της<br />
τουρκικής πρεσβείας. <strong>Ε</strong>πίσης ο Γερογιάννης ως <strong>Π</strong>ρόεδρος του Κεντρικού <strong>Μ</strong>ακεδονικού<br />
Συλλόγου υπέβαλε στην τουρκική πρεσβεία υπόμνημα, ζητώντας από την<br />
Υψηλή <strong>Π</strong>ύλη να δοθούν όπλα στους Έλληνες της <strong>Μ</strong>ακεδονίας για να πολεμήσουν<br />
κατά των Βουλγάρων 14 . Αν και τα διαβήματα αυτά επαναλήφθηκαν, για ευνόητους<br />
λόγους οι τουρκικές αρχές απάντησαν αρνητικά, πιστεύοντας ότι έχουν τον<br />
έλεγχο της κατάστασης. Ο Γερογιάννης ζήτησε επίσης την άδεια της κυβέρνησης<br />
για τη διοργάνωση ενός συλλαλητηρίου στην Αθήνα, αλλά ο <strong>Ρ</strong>άλλης πρότεινε να<br />
αναβληθεί επί του παρόντος η διοργάνωσή του διότι δεν θα είχε κανένα πρακτικό<br />
αποτέλεσμα, εφόσον η κυβέρνηση είχε λάβει όλα τα μέτρα για την ασφάλεια των<br />
<strong>Ε</strong>λλήνων της <strong>Μ</strong>ακεδονίας 15 . Η <strong>Ε</strong>λλάδα ζήτησε τόσο από την Υψηλή <strong>Π</strong>ύλη όσο και<br />
από τις <strong>Μ</strong>εγάλες Δυνάμεις την προστασία του ελληνισμού 16 , ενώ η ελληνική αστυνομία<br />
διατάχτηκε από τον <strong>Ρ</strong>άλλη να παρακολουθεί αυστηρά τις κινήσεις των Βουλγάρων<br />
στην Αθήνα και τη Θεσσαλία. Για προληπτικούς λόγους μερικοί Βούλγαροι<br />
φυλακίστηκαν προσωρινά 17 . Κατά τη ανάκριση αποδείχτηκε ότι ήταν μέλη βουλγαρομακεδονικών<br />
κομιτάτων που απέστελναν πολεμοφόδια και περίστροφα στη<br />
<strong>Μ</strong>ακεδονία και μάλιστα ο Uzunov είχε φιλοξενήσει τον Cekalarov κατά την παραμονή<br />
του στην Αθήνα 18 .<br />
Σχολιάζοντας το πνεύμα της αυτοθυσίας των <strong>Μ</strong>ακεδόνων φοιτητών και την<br />
υπόθεση του συλλαλητηρίου η εφημερίδα Ἄστυ, αφού έκρινε ως ανώφελη τόσο την<br />
έξοδο 150 ανταρτών όσο και την εκφώνηση πατριωτικών λόγων στην Αθήνα, αναζήτησε<br />
τα αίτια της δύσκολης θέσης της <strong>Ε</strong>λλάδας στην έλλειψη μιας συστηματικής<br />
πολιτικής στο <strong>Μ</strong>ακεδονικό, αλλά και στην άγνοια του ευρύτερου κοινού για τις<br />
συνθήκες που επικρατούν στη <strong>Μ</strong>ακεδονία.<br />
11. Βλ. Τὸ Ἄστυ, 26.7.1903.<br />
12. Βλ. ό.π., 24.7.1903.<br />
13. Βλ. ό.π., 26.7.1903.<br />
14. Βλ. ό.π., 28.7.1903.<br />
15. Βλ. ό.π., 29.7.1903.<br />
16. Βλ. ό.π., 1.8.1903.<br />
17. Βλ. ό.π., 27.7.1903.<br />
18. Βλ. ό.π., 27.8.1903.