Π Ε Ρ Ι Ε ΧΟ Μ Ε ΝΑ
Π Ε Ρ Ι Ε ΧΟ Μ Ε ΝΑ
Π Ε Ρ Ι Ε ΧΟ Μ Ε ΝΑ
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Η πορεία προς το Ίλιντεν 75<br />
Το λαθρεμπόριο όπλων από την <strong>Ε</strong>λλάδα ήταν συχνό φαινόμενο, καθώς τα θεσσαλο-μακεδονικά<br />
σύνορα δεν μπορούσαν να φυλαχτούν αποτελεσματικά. Αλλά<br />
και στην ίδια την Αθήνα υπήρχε μια μικρή ομάδα Βουλγάρων (μεταξύ των άλλων<br />
συγκαταλέγονταν οι Lambro Rali, Naum Ruka, Dimitâr Uzunov, Hristo Jambruki,<br />
Lazar Kiselinčev) με κύρια αποστολή την εξασφάλιση οπλισμού. Οι Βουλγαρομακεδόνες<br />
αυτοί αλληλογραφούσαν με τον Goce Delčev και είχαν επαφές με τον Κεντρικό<br />
<strong>Μ</strong>ακεδονικό Σύλλογο, δηλαδή τους Έλληνες από τη <strong>Μ</strong>ακεδονία που ζούσαν στην<br />
Αθήνα. <strong>Π</strong>αρουσιάζοντας τον αγώνα τους ως μια χριστιανική υπερεθνική υπόθεση<br />
είχαν τη βοήθεια του Συλλόγου στην αγορά οπλισμού. <strong>Ε</strong>ίναι άξιο προσοχής το<br />
γεγονός ότι στα τέλη Νοεμβρίου 1902 την Αθήνα επισκέφθηκε ο συνταγματάρχης<br />
Jankov, μέλος του Ανώτατου <strong>Μ</strong>ακεδονικού Κομιτάτου της Σόφιας, και συναντήθηκε<br />
με τους αδελφούς Γερογιάννη από τον Κεντρικό <strong>Μ</strong>ακεδονικό Σύλλογο.<br />
Συζήτησαν κυρίως τη δυνατότητα μιας εξέγερσης στη <strong>Μ</strong>ακεδονία. Χαρακτηριστική<br />
είναι η επιστολή του Lazar Kiselinčev (28.11.1902) από την Αθήνα προς τον Delčev<br />
για τις επαφές του Jankov.<br />
...Ο Jankov εδώ έκανε πολύ καλή εντύπωση στους <strong>Ε</strong>λληνομακεδόνες. <strong>Ι</strong>διαίτερα<br />
ο Γερογιάννης (ο αντισυνταγματάρχης του ελληνικού στρατού), ο αδελφός του<br />
(ο γιατρός) και μερικοί ακόμα άλλοι συζήτησαν με τον Jankov σχετικά με την<br />
οργάνωση και το ξέσπασμα μιας παλλαϊκής εξέγερσης. Ο Γερογιάννης κατέληξε<br />
στο εξής συμπέραμα: να αναβληθεί η εξέγερση για 3-4 χρόνια, για να επέλθει συμφωνία<br />
μεταξύ των ηγετών του μακεδονικού κινήματος και των διαβιούντων στην<br />
Αθήνα <strong>Μ</strong>ακεδόνων, για να μπορέσουν οι τελευταίοι να κατανοήσουν καλύτερα<br />
τον σκοπό των μακεδονικών κομιτάτων. Κατά τη γνώμη μου πρέπει να επέλθει<br />
μια συμφωνία με τους εδώ <strong>Μ</strong>ακεδόνες. Γνωρίζετε ήδη πόσα τουφέκια και σφαίρες<br />
έδωσε ο θεός. Θα είναι πολύ δύσκολο να τα αγοράσει ένας μη Έλληνας. Για τον<br />
λόγο αυτό ελπίζω σ’ αυτή τη συνεννόηση. Και να μη μας βοηθήσουν με κάτι, δεν θα<br />
μας εμποδίσουν... . 10<br />
Ο Κεντρικός <strong>Μ</strong>ακεδονικός Σύλλογος δεν είχε ακόμα σαφή γνώση των επιδιώξεων<br />
των βουλγαρομακεδονικών κομιτάτων και για τον λόγο αυτό ζήτησε πίστωση<br />
χρόνου, πριν καταλήξει σε μια ενδεχόμενη συμφωνία συνεργασίας με προοπτική<br />
την εξέγερση. Η βουλγαρική προπαγάνδα για έναν κοινό αγώνα των Χριστιανών<br />
κατά των Τούρκων στη <strong>Μ</strong>ακεδονία φαίνεται ότι δεν είχε μείνει ατελέσφορη. Κύκλοι<br />
στην Αθήνα εξόπλιζαν τα βουλγαρομακεδονικά κομιτάτα. Οι ελληνικές αστυνομικές<br />
αρχές γνώριζαν για τη δράση των Βουλγάρων της Αθήνας και τους φυλάκιζαν<br />
προσωρινά, για να τους απελευθερώσουν αργότερα, από φόβο μήπως στη Βουλγαρία<br />
εκδηλωθεί ανθελληνικό κίνημα.<br />
Τα γεγονότα του 1903 άλλαξαν άρδην το σκηνικό και δεν άφηναν πλέον καμιά<br />
αμφιβολία για τις επιδιώξεις των Βουλγάρων. Η είδηση για την εξέγερση του Ίλιντεν,<br />
επίκεντρο της οποίας ήταν το βιλαέτι του <strong>Μ</strong>οναστηρίου και τα θύματα Έλληνες<br />
και Βλάχοι, ούτε εξέπληξε την ελληνική κυβέρνηση του Δημητρίου <strong>Ρ</strong>άλλη ούτε<br />
10. Βλ. τη συλλογή εγγράφων της Γενικής Διεύθυνσης Αρχείων, Arhivite Govorjat (25). Iz Arhiva<br />
na Goce Delčev, επιμ. έκδοσης Iva Burilkova–Coco Biljarski, Σόφια 2003, σ. 194.
Change language