Π Ε Ρ Ι Ε ΧΟ Μ Ε ΝΑ
Π Ε Ρ Ι Ε ΧΟ Μ Ε ΝΑ
Π Ε Ρ Ι Ε ΧΟ Μ Ε ΝΑ
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Ὁ Ἑλληνισμός τῆς Αἰγύπτου καί ὁ <strong>Μ</strong>ακεδονικός Ἀγώνας 233<br />
ουργία λογοτεχνικῶν ἔργων, γεγονός πού σήμερα καθίσταται εὐκολότερα ἐμφανές<br />
ἐξαιτίας τῆς χρονικῆς ἀπόστασης ἀπό τά γεγονότα. Καί ἡ παροῦσα ἀνακοίνωση<br />
ἑστιάζει ἀκριβῶς σ’ αὐτό τό σημεῖο, ἐξετάζοντας τήν ἀπήχηση πού εἶχε ὁ <strong>Μ</strong>ακεδονικός<br />
Ἀγώνας καί οἱ ἡρωϊκές του στιγμές στόν ἑλληνισμό τῆς Αἰγύπτου.<br />
Γιά τήν ἔρευνά μας ἐπιλέξαμε ὡς ζωντανό δεῖγμα τῆς ἐποχῆς τό περιοδικό Νέα<br />
Ζωή πού καταγράφει γεγονότα, ἐνῶ παράλληλα δημοσιεύει καί κείμενα δημιουργικοῦ<br />
λόγου, συνεπικουρούμενοι καί ἀπό τίς αὐτοτελεῖς ἐκδόσεις Ἑλλήνων τῆς<br />
Αἰγύπτου σχετικές μέ τό θέμα μας.<br />
Ἡ Νέα Ζωή ξεκίνησε τήν ἔκδοσή της στήν Ἀλεξάνδρεια τό 1904 δημοσιεύοντας<br />
κείμενα κυρίως στήν καθαρεύουσα 5 . Λίγα χρόνια ἀργότερα, τό 1908, ἄρχισε νά<br />
διαφοροποιεῖται δημοσιεύοντας κείμενα στή δημοτική γλῶσσα σημαντικῶν<br />
λογοτεχνῶν τῆς ἐποχῆς, ὅπως τῶν <strong>Π</strong>απαδιαμάντη, <strong>Π</strong>αλαμᾶ, <strong>Μ</strong>αρτζώκη, Γρυπάρη,<br />
Καβάφη, <strong>Μ</strong>αλακάση, <strong>Π</strong>ολέμη, ζητουνιάτη, ἀλλά καί τῶν Βλαχογιάννη, Βουτυρᾶ,<br />
Νιρβάνα, Χρηστομάνου, Γκίκα καί Χόρν. Ἀναμφίβολα oἱ πιό ἐνδιαφέρουσες<br />
συνεργασίες εἶναι αὐτές τοῦ Α. <strong>Π</strong>απαδιαμάντη καί τοῦ Κ. <strong>Π</strong>. Καβάφη. Ἡ Νέα<br />
Ζωή συνέχισε νά ἐκδίδεται μέχρι τό 1927 μέ κάποια κενά ὅμως στήν ἐκδοτική της<br />
πορεία 6 .<br />
Τίς πρῶτες δημοσιεύσεις γιά τόν θάνατο τοῦ <strong>Π</strong>. <strong>Μ</strong>ελᾶ καί γιά τόν Ἀγώνα πού<br />
διεξάγεται στή <strong>Μ</strong>ακεδονία συναντοῦμε στή Νέα Ζωή σχεδόν ἀμέσως μέ τήν ἔναρξη<br />
τῶν γεγονότων. Ἤδη στό τχ. 3 (Νοέμβριος 1904) δημοσιεύεται νεκρολογία μέ τόν<br />
τίτλο <strong>Μ</strong>ίκης Ζέζας τοῦ <strong>Π</strong>έτρου <strong>Ι</strong>. Συμεωνίδη. Ἡ νεκρολογία αὐτή πού ἐμφανίζεται<br />
σχεδόν ἀμέσως μετά τόν θάνατό του (13.10.1904) ἀποτελεῖ πέρα ἀπό ἀναγγελία καί<br />
μιά ἀκόμα ἐπιβεβαίωση τῆς ταυτότητας τοῦ νεκροῦ <strong>Μ</strong>ακεδονομάχου, ὅτι δηλαδή<br />
ὁ <strong>Μ</strong>ίκης ζέζας καί ὁ <strong>Π</strong>αῦλος <strong>Μ</strong>ελᾶς εἶναι τό ἴδιο πρόσωπο, ἐνῶ, ἴσως ἀπό ἐλλειπῆ<br />
πληροφόρηση, ἀναφέρει γιά τόν τάφο τοῦ ἥρωα: Ἔλθετε ἐδῶ εἰς τὸ μικρὸν χωρίον,<br />
εἰς τὴν Στάτισταν τῆς <strong>Μ</strong>ακεδονίας, εἰσέλθετε εἰς τὸ πτωχὸν ἐκκλησίδιον καὶ γονατίσατε<br />
πρὸ τοῦ Σταυροῦ τούτου. <strong>Ε</strong>ἶνε ὁ τάφος τοῦ <strong>Π</strong>αύλου <strong>Μ</strong>ελᾶ «τοῦ Καπετὰν<br />
5. Γιά τήν ἔκδοση τοῦ περιοδικοῦ Νέα Ζωή, τόν Σύλλογο πού τό ἵδρυσε καί τήν ἐν γένει πορεία<br />
καί δράση του βλ. Κ. Ν. Κωνσταντινίδης, Ἡ Ζωὴ τῆς Νέας Ζωῆς, Ἀλεξάνδρεια 1963, σ. 9 κ.ἑ., σ. 12<br />
κ.ἑ. Χαρακτηριστικά ἀναφέρει στή σ. 10 σημ. 1, ὅτι οἱ ἱδρυτές του ἐφιλοδοξοῦσαν νὰ χαρίσουν σ’<br />
ἕνα κατ’ ἐξοχὴν ἐμπορικὸ περιβάλλον μίαν ἁρμονικὴ συναυλία φωνῶν, ταιριασμένη μὲ τὶς φωνές<br />
ποὺ δέν ἄφηναν ν’ ἀκουστοῦν εὐκρινῶς oἱ γύρω ἀλαλαγμοὶ τῶν ὑλικῶν ἐπιδόσεων, τὶς ξεμοναχιασμένες<br />
φωνὲς τοῦ Καβάφη, τοῦ Γκίκα, τοῦ Γνευτοῦ. Γιά τό περιοδικό παρέχουν πληροφορίες<br />
καί oἱ <strong>Μ</strong>ανόλης Γιαλουράκης, Ἡ Αἴγυπτος τῶν Ἑλλήνων: Συνοπτικὴ ἱστορία τοῦ ἑλληνισμοῦ τῆς<br />
Αἰγύπτου, Ἀθήνα 1967, σσ. 568-569, σημ. 5, σσ. 570, 573· Ἀθανάσιος Γ. <strong>Π</strong>ολίτης, Ὁ ἑλληνισμὸς καὶ ἡ<br />
νεωτέρα Αἴγυπτος, τ. Β΄, Ἀλεξάνδρεια, Γράμματα, 1930, σσ. 436-439· Χατζηφώτης, ὅ.π., σσ. 202-203,<br />
προφανῶς ἀντλώντας τά στοιχεῖα του ἀπό τόν Κ. Ν. Κωνσταντινίδη.<br />
6. Ἡ Νέα Ζωή ἐξέδωσε τούς τόμους: Α΄ (1904-1905), Β΄ (1905-1906), Γ΄ (1906-1907), Δ΄ (1907-<br />
1908), <strong>Ε</strong>΄ (1908-1909)· περίοδος Β΄: τ. V<strong>Ι</strong> (1909-1910)· περίοδος Γ΄: τ. VII (1911-1912), VIII (1912-<br />
1913), IX (1914)· περίοδος Δ΄: τ. Χ (1915), XI (1922-1923), XII (1924), Χ<strong>Ι</strong><strong>Ι</strong><strong>Ι</strong> (1926), XIV (1927).<br />
Βλ. σχετικές πληροφορίες στούς: <strong>Ε</strong>. <strong>Μ</strong>ιχαηλίδης, <strong>Π</strong>ανόραμα ἤτοι εἰκονογραφημένη ἱστορία τοῦ<br />
δημοσιογραφικοῦ περιοδικοῦ τύπου τῆς Αἰγύπτου ὑπὸ Αἰγυπτιωτῶν Ἑλλήνων (1862-1972), Ἀλεξάνδρεια,<br />
Κέντρο Ἑλληνικῶν Σπουδῶν, 1972, σ. 161 (στό ἑξῆς: <strong>Π</strong>ανόραμα)· Γιαλουράκης, ὅ.π., σσ.<br />
568-575.