Π Ε Ρ Ι Ε ΧΟ Μ Ε ΝΑ
Π Ε Ρ Ι Ε ΧΟ Μ Ε ΝΑ
Π Ε Ρ Ι Ε ΧΟ Μ Ε ΝΑ
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
42 <strong>Μ</strong>ητροπολίτης Αὐστρίας κ. <strong>Μ</strong>ιχαήλ Στάϊκος<br />
Τόν Αὔγουστο τοῦ 1891 ἐκλέγεται Καθηγητής στήν Ἱ. Θεολογική Σχολή Χάλκης.<br />
6 <strong>Μ</strong>αρτίου 1894 χειροτονεῖται σέ <strong>Π</strong>ρεσβύτερο ἀπό τόν <strong>Π</strong>ατριάρχη Νεόφυτο<br />
Η΄.<br />
20 Φεβρουαρίου 1896 χειροτονεῖται Ἐπίσκοπος Χαριουπόλεως ἀπό τόν <strong>Π</strong>ατριάρχη<br />
Ἄνθιμο ζ΄.<br />
21 Ὀκτωβρίου 1900 ἐκλέγεται <strong>Μ</strong>ητροπολίτης Καστορίας.<br />
5 Φεβρουαρίου 1908 ἐκλέγεται <strong>Μ</strong>ητροπολίτης Ἀμασείας.<br />
27 Ὀκτωβρίου 1922 ἐκλέγεται <strong>Μ</strong>ητροπολίτης Ἰωαννίνων.<br />
l5 Ἀπριλίου 1924 ἐκλέγεται <strong>Μ</strong>ητροπολίτης Οὑγγαρίας καί Ἔξαρχος Κεντρώας<br />
<strong>Ε</strong>ὐρώπης.<br />
12 Αὐγούστου 1924 ἐκλέγεται <strong>Μ</strong>ητροπολίτης Ἀμασείας καί τοποθετεῖται<br />
στή <strong>Μ</strong>ητρόπολη Κεντρώας <strong>Ε</strong>ὐρώπης, μέ ἕδρα τή Βιέννη, ὡς Ἔξαρχος Κεντρώας<br />
<strong>Ε</strong>ὐρώπης.<br />
11 Φεβρουαρίου 1935 πεθαίνει στή Βιέννη.<br />
12 Ἰουνίου 1959 τά ὀστά του μεταφέρονται μέσῳ Θεσσαλονίκης στήν Καστοριά,<br />
κατόπιν πρωτοβουλίας τῆς Ἑταιρείας <strong>Μ</strong>ακεδονικῶν Σπουδῶν.<br />
Τριανταπέντε ἐτῶν ἦταν ὁ μέχρι τότε Ἐπίσκοπος Χαριουπόλεως Γερμανός,<br />
ὅταν στίς 21 Ὀκτωβρίου 1900 ἐκλήθη νά ἐγκαταλείψει τήν Κωνσταντινούπολη καί<br />
τό <strong>Π</strong>έραν, γιά νά μεταβεῖ στήν πολυτάραχη Δυτική <strong>Μ</strong>ακεδονία, ἀναλαμβάνοντας<br />
τή διαποίμανση τῆς <strong>Μ</strong>ητροπόλεως Καστορίας. Στά Ἀπομνημονεύματά του ὁ ἴδιος ὁ<br />
Γερμανός ὁμολογεῖ πώς δέν ἤθελε τή μετάθεση αὐτή, ἀφοῦ ἦταν ἀναγκασμένος νά<br />
ἐγκαταλείψει τήν καρδιά τοῦ Ἑλληνισμοῦ, τό ἐντυπωσιακό <strong>Π</strong>έραν τῆς μαγευτικῆς<br />
Κωνσταντινουπόλεως, ὅπου κυριαρχοῦσε ὁ <strong>Μ</strong>έντοράς του <strong>Π</strong>αῦλος Σκυλίτσης Στεφάνοβικ.<br />
Ὅταν ὁ Γερμανός ἔφθασε στήν Καστοριά, τήν ἕδρα τῆς <strong>Μ</strong>ητροπόλεώς του, γράφει,<br />
βρῆκε τὸν τόπο σὲ ἄθλια κατάσταση. Οἱ βλέψεις τοῦ Βουλγαρικοῦ Κομιτάτου<br />
ἔφθαναν ὡς τὸν Ἁλιάκμονα καὶ τὰ Καστανοχώρια, καὶ γι’ αὐτὸ τὸ στρατόπεδο<br />
τῶν συμμοριῶν στήθηκε στὰ Κορέστια τῆς Καστοριᾶς, γιὰ νὰ ἀποδείξουν μία μέρα<br />
στὴν εὐρωπαϊκὴ διπλωματία ὅτι στὴν Καστοριὰ ἔπρεπε νὰ χαραχθοῦν τὰ σύνορα<br />
τῆς ὀνειροπολουμένης <strong>Μ</strong>εγάλης Βουλγαρίας… Ὁ Γερμανός πρότεινε ἀμέσως στήν<br />
Κυβέρνηση τῶν Ἀθηνῶν τή συγκρότηση ἐνόπλων ὁμάδων ἀπό ντόπιους καί Κρῆτες<br />
πολεμιστές, ἀφοῦ πίστευε ὅτι ἦταν ἀδύνατο νά κρατηθεῖ ὁ ἀγώνας χωρίς ἑλληνικά<br />
σώματα. Ἀπό τήν ἔκθεση αὐτή δέν βγῆκε κανένα ἀποτέλεσμα.<br />
Στίς ἀρχές τοῦ 1901 ὁ Γερμανός ἔκανε μία μεγάλη περιοδεία σ’ ὅλα τά σλαβόφωνα<br />
χωριά τῶν Κορεστίων. Σ’ ἕνα χωριό, ἀπό τό ὁποῖο καταγόταν ὁ Κομιτατζής<br />
<strong>Μ</strong>ῆτρος Βλάχος, στό Κονοπλάτι, οἱ Βούλγαροι δέν θέλησαν νά δώσουν τά κλειδιά<br />
τῆς ἐκκλησίας στόν Γερμανό γιά νά λειτουργήσει. Τότε, διηγεῖται ὁ Γερμανός, ἐγὼ<br />
μαζὶ μὲ τὸν καβάση μου Ἐμὶν ἔχοντας κρεμασμένα στοὺς ὤμους μας τὰ ὅπλα μας,<br />
ἐγὼ ἕνα μάλιγχερ καὶ ’κεῖνος ἕνα γκρά, σπάσαμε μὲ μπαλτᾶδες τὴν πόρτα καὶ μπήκαμε<br />
καὶ λειτούργησα χωρὶς κανεὶς νὰ τολμήσῃ νὰ μ’ ἐμποδίσῃ. Τά Χριστούγεννα<br />
τοῦ 1901 λειτούργησε τά μεσάνυχτα στό χωριό ζαγορίτσανη. Οἱ Βούλγαροι δέν<br />
ἤθελαν νά τοῦ δώσουν τά κλειδιά τῆς ἐκκλησίας, γιατί ἤθελαν πρῶτοι αὐτοί νά λειτουργήσουν.<br />
<strong>Μ</strong>έ τήν ἀπειλή στήν ἀρχή ὅτι θά σπάσει τήν πόρτα τῆς ἐκκλησίας γιά