Π Ε Ρ Ι Ε ΧΟ Μ Ε ΝΑ
Π Ε Ρ Ι Ε ΧΟ Μ Ε ΝΑ
Π Ε Ρ Ι Ε ΧΟ Μ Ε ΝΑ
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
184 Χρήστος <strong>Π</strong>. Ίντος<br />
στε απαντάται με τα ονόματα Κιλινδίρ, Καλίνδριον και Καλίνδρια. Σήμερα ανήκει<br />
στον Δήμο Χέρσου. Αναφέρεται ως ένα από τα κέντρα του <strong>Μ</strong>ακεδονικού Αγώνα<br />
και μάλιστα της περιόδου της ένοπλης φάσης αυτού. Σε αυτή την εξέλιξη και δράση<br />
των κατοίκων του συνετέλεσε η επίκαιρη γεωγραφική θέση που κατέχει ο οικισμός.<br />
Από αυτόν διέρχεται η σιδηροδρομική γραμμή Θεσσαλονίκης–Κωνσταντινουπόλεως<br />
και κατέληγε η ενωτική της προηγούμενης γραμμής με εκείνη της Θεσσαλονίκης–Σκοπίων.<br />
Συμβολή στον αγώνα είχε το παρακείμενο κτήμα της οικογένειας<br />
Χαρίση.<br />
Το ελληνικό φρόνημα των κατοίκων την περίοδο 1903-1904 φάνηκε να κάμφθηκε<br />
από την έντονη πίεση του βουλγαρικού κομιτάτου. <strong>Μ</strong>ε την αποστολή και<br />
δράση εκεί ελληνικών ενόπλων τμημάτων, στα οποία ηγούνταν αξιωματικοί και<br />
υπαξιωματικοί του ελληνικού στρατού, επανέκαμψε. Ο Brancoff χαρακτηρίζει<br />
τους κατοίκους του οικισμού ἑλληνίζοντες <strong>Π</strong>ατριαρχικοὺς και ο Χαλκιόπουλος<br />
Ὀρθοδόξους Ἕλληνες 26 . Στην περιοχή έδρασαν ανταρτικά σώματα <strong>Ε</strong>λλήνων αξιωματικών.<br />
Το 1904 έδρασε το σώμα του καπετάν-ζήρια, του ταγματάρχη <strong>Ι</strong>ωάννη<br />
Σακελλαρόπουλου. Τον Αύγουστο του 1905 συγκροτήθηκε σώμα πενήντα ανδρών<br />
με επικεφαλής τον μέχρι τότε υπηρετούντα στο <strong>Π</strong>ροξενείο Θεσσαλονίκης υπολοχαγό<br />
του πυροβολικού <strong>Ι</strong>ωάννη Αμβράσογλου με σκοπό να δράσει στην περιοχή<br />
του Κιλκίς. <strong>Ε</strong>ίχε την ατυχία να καταδοθεί στις τουρκικές αρχές και μετά από περικύκλωση<br />
κοντά στο χωριό Σαρί–Κιοϊ (<strong>Π</strong>οταμιά) παραδόθηκε. Ο Αμβράσογλου<br />
φυλακίσθηκε στη Θεσσαλονίκη απ’ όπου δραπέτευσε το επόμενο έτος 27 . Το 1908<br />
έδρασε το σώμα του Αλέξανδρου <strong>Ε</strong>υστρατιάδη (Νικόλαου <strong>Ε</strong>υρυπιώτη).<br />
Από την καλά εδραιωμένη θέση της ελληνικής υπόθεσης στην Καλίνδια παρακολουθούνταν<br />
η κίνηση στο Κιλκίς, όπου η ελληνική κοινότητα δεινοπαθούσε. Η<br />
τελευταία είχε καταστήσει την πόλη κέντρο της προπαγάνδας της. <strong>Ε</strong>πίσης παρακολουθούνταν<br />
η κίνηση στις λίμνες Ατζάν–Αματόβου. Οι μετακινήσεις με τα διερχόμενα<br />
τρένα ήταν ο καλύτερος τρόπος προώθησης στην περιοχή ιδιωτών και αποστολών<br />
των οποίων σκοπός ήταν η βοήθεια της ελληνικής υπόθεσης. <strong>Ε</strong>πίκεντρο<br />
όλης αυτής της δράσης είχε γίνει το κτήμα Χαρίση, γνωστής οικογένειας της Θεσσαλονίκης<br />
καταγόμενης από τη Δυτική <strong>Μ</strong>ακεδονία και της οποίας πολλά μέλη, ομογενείς<br />
κυρίως στις παραδουνάβιες χώρες, έγιναν με τις χορηγίες και τις δωρεές τους<br />
ευεργέτες της πόλης της Θεσσαλονίκης και του τόπου καταγωγής των. Κτήματα<br />
τιμαριούχων που βοήθησαν τον αγώνα των <strong>Ε</strong>λλήνων συναντάμε σε πολλά μέρη της<br />
<strong>Μ</strong>ακεδονίας, όπως της οικογένειας ζάννα στην <strong>Π</strong>αλάτιτσα και του <strong>Ρ</strong>αχμάν <strong>Μ</strong>πέη<br />
στα Γιαννιτσά. Το κτήμα της Καλίνδιας την περίοδο στην οποία αναφερόμαστε<br />
ανήκε στον γόνο της οικογένειας Χαρίση, τον Γεώργιο. Αυτός στο οίκημα του κτήματος,<br />
γνωστή έπαυλη, διευκόλυνε την παραμονή <strong>Ε</strong>λλήνων, ατόμων και ομάδων,<br />
τον εφοδιασμό τους με αναγκαία, την προώθησή τους στους παρακείμενους ορεινούς<br />
όγκους και τις όμορες περιοχές.<br />
26. Ἀγγελόπουλος, ὅ.π., σσ. 55-56.<br />
27. Ὁ <strong>Μ</strong>ακεδονικὸς Ἀγὼν καὶ τὰ εἰς Θράκην γεγονότα, ἔκδ. Γ.<strong>Ε</strong>.Σ., Ἀθῆναι 1979, σ. 184.
Change language