król lir.pdf

EDGAR
Pachnie majeranek.
KRÓL LIR
Przejdźcie.
GLOUCESTER
Ten głos mi znany.
KRÓL LIR
Ha! Gonerylo! – z białą brodą ! – Pochlebiali mi jak. psy; mówili mi, że mam biały włos na
brodzie, nim mi jeszcze urósł czarny. „Tak” i „nie” na wszystko, com powiedział! „Tak” i
„nie” na jedno i toż samo! to nie bogomyślnie. Kiedy mię razu jednego deszcz prażył i
wiatr na wskroś przejmował, kiedy grzmot nie chciał się uciszyć, choć mu kazałem, wtedym
je poznał, wtedym je przewąchał. Dajcie im pokój! nie można liczyć na ich słowo.
Powiedzieli mi, że mogę wszystko, to fałsz: nie mogę się nie trząść we febrze.
GLOUCESTER
Dźwięk tego głosu przypominam sobie,
Czy to król?
KRÓL LIR
Tak jest, król z przodu i z tyłu.
Gdy groźnie spojrzę, patrz, jak drżą poddani.
Temum darował życie: cóż on zgrzeszył?
Popełnił cudzołóstwo.
Nie umrzesz, ponieść śmierć za cudzołóstwo?
Nie, nie, tak samo grzeszy pokrzywniczek,
Maleńka złota muszka w moich oczach
Grzeszy tak samo. Niech się ludek mnoży!
Przecież nieprawy syn Gloucestera bardziej
Miłował ojca niż Lira dwie córki
Spłodzone w prawym łożu.
Święć się, rozpusto, bo mi brak żołnierzy.
Patrzcie na ową piękną damę: twarz jej
Zdaje się mówić, że lód jest w jej łonie;
Jawi wzór cnoty i odwraca głowę
Słysząc ten wyraz: rozkosz.
A jednak żadna klacz, żadna łasica
Nie jest w swej żądzy tak nieposkromiona.
Od góry są to kobiety,
Lecz w dół od pasa – chutliwe centaury,
Tylko część górną bogowie dziedziczą,
Dolna to własność diabła, tam jest piekło!
Tam są ciemności, otchłań siarki, smoła!
Żar i war, fetor, stęchlizna.
Tfy! tfy! tfy! Daj mi piżma, aptekarzu,
Na złagodzenie mojej wyobraźni....
Oto pieniądze
107