król lir.pdf

BŁAZEN
Zima jeszcze nie przeszła, skoro dzikie gęsi tędy ciągną.
Tatuś chodzący w łatach
Nabawia dzieci ślepoty
Niech chodzi w złotych szatach,
A będzie znał ich pieszczoty:
Fortuna, sprośna diablica,
Od biednych odwraca lica.
Ale co się tyczy córek twoich, te ci policzków nie szczędzą.
KRÓL LIR
O, jak ta kolka prze mnie aż do serca!
Precz, licho! żywioł twój zamarł już we mnie,
Gdzie jest ta córka?
KENT
Z hrabią, panie, w zamku,
KRÓL LIR
Nie idźcie za mną, pozostańcie tutaj
Wychodzi.
RYCERZ
Nie uczyniłżeś nic więcej jak tylko
To, co mówiłeś?
KENT
Więcej nic. Dlaczego
Król się z tak małym pocztem tu wyprawił?
BŁAZEN
Gdybyś był wsadzony w dyby za to pytanie, nie dziwiłbym się bynajmniej.
KENT
Dlaczego, błaźnie?
BŁAZEN
Trzeba by ci pójść na naukę do mrówki, abyś wiedział, że się nie pracuje w zimie. Kto
idzie za węchem, tego wzrok prowadzi, wyjąwszy ślepych; a spomiędzy dwudziestu nosów
nie ma i jednego, który by nie poczuł kogoś, co cuchnie. Nie czepiaj się wielkiego
koła, gdy się stacza z góry, bo cię pociągnie z sobą na złamanie szyi; ale kiedy wielkie
koło idzie pod górę, dzierż się go i gramol się za nim. Jeżeli jaki mędrzec da ci lepszą radę,
to mi zwróć moją:
Niech za nią idą hultaje,
Ponieważ ją błazen daje.
Kto lubiąc na dwóch stołkach siadać,
Dla zysku tylko służy,
Ten drapnie, gdy deszcz zacznie padać,
I rzuci się wśród burzy.
54